Overeenkomst betwisten of ontbinden, hoe doe je dat?

[TwaBla]

Het afgelopen jaar heb ik wat rechtszaken gevolgd van ondernemers die zich verzetten tegen vorderingen van dubieuze dienstverleners. Die ondernemers verliezen vaak, want ze weten niet precies waar de rechter op let bij de beoordeling. Ze verdedigen zichzelf zoals een middelbare scholier bij het hoofd van de school. Ik was die dag niet lekker. Zo had ik het niet bedoeld. Dat heb ik nooit gezegd. Ja maar hij deed dat eerst. En dan komt de tegenpartij met bewijsmateriaal dat precies de essentiële zaken bevat, en mag de ondernemer alsnog betalen. Soms vraagt een rechter wel door, maar meestal hebben die ook geen tijd. U reageerde positief op het aanbod, dan moet u dus ook betalen.

 

Wat kun je doen als ondernemer wanneer je de volgende dag denkt: dat had ik niet moeten zeggen. Hoe kun je een overeenkomst betwisten of ontbinden? 

 

Ik kwam een mooi overzicht tegen bij Sprout. Je kan ontkennen ooit ingestemd te hebben, maar dan loop je het risico dat de tegenpartij bewijs heeft. Je kan ontbinden, bijvoorbeeld op grond van wanprestatie. Je kan vernietigen op grond van wilsgebrek. En je kan opnieuw onderhandelen. Dat laatste lukt alleen met een redelijke tegenpartij.

 

Bij dubieuze dienstverleners zijn vooral ontbinden en vernietigen serieuze opties. Ontbinden is bewerkelijk, want je moet de tegenpartij eerst in gebreke stellen. Wijzen op de wanprestatie en in gelegenheid stellen die te herstellen binnen een redelijke termijn. Pas als ze dan hun beloften alsnog niet nakomen, kan je ontbinden. Vernietigen lijkt in dit soort gevallen de aangewezen weg, want er is sprake van een wilsgebrek. Annelieke Fenstra van LegalMatters noemt in Sprout vier vormen van wilsgebrek. De tegenpartij heeft (met opzet of niet) verkeerde informatie verstrekt. De overeenkomst kwam tot stand als gevolg van:

 

• Bedreiging;
• Bedrog;
• Dwaling;
• Misbruik van omstandigheden.

 

Daar kun je dus een beroep op doen. Er is onware informatie verspreid of er is juist belangrijke informatie niet medegedeeld. Misschien kan iemand anders aangeven wanneer het dan tot dwaling leidt en wanneer er sprake is van bedrog. Dwaling heeft toch een geurtje van: je hebt zitten suffen aan de telefoon. Had maar beter opgelet. Waarom is dwaling die veroorzaakt wordt door de verkoper geen bedrog? En waar past misleiding in dit verhaal?

 

Zoek je op betwisten overeenkomst, dan vind je een pagina van DAS die voorbeeldbrieven aanbiedt. Dat is volgens mij een eigenaardig verhaal, want DAS  leidt het betwisten in met: ontkennen totstandkoming overeenkomst. Terwijl we net hadden gezien dat ontkennen slechts één alternatief is, met het risico dat de verkoper alsnog kan bewijzen dat je wel hebt ingestemd met een aanbod. Bij de voorbeeldbrieven komt ontbinding wel aan bod, maar vernietiging wordt niet behandeld.

 

Het is letterneukerij, maar als ik het goed begrijp wordt niet de overeenkomst betwist, maar de vordering of de nota die gebaseerd is op zo'n overeenkomst. Ik hoop dat dit topic tot een goede voorbeeldbrief leidt, waarmee ondernemers kunnen zeggen: ik betwist die factuur, omdat de onderliggende overeenkomst tot stand is gekomen door > dwaling > misleiding > bedrog. Ik vernietig die overeenkomst.

 

Het zou mooi zijn als juristen bovendien kunnen helpen met een formulering die de verkooppraktijk van het gescheiden aanbod- en acceptatiegesprek in telemarketing kan aanwijzen als onvoldoende bewijs van wilsovereenstemming. Als gedupeerde ondernemers meteen correct weerstand bieden tegen dubieuze dienstverleners, is het hele incasso- en dagvaardingstraject ook beter te bewandelen.

 

 

12 april 2019 aangepast door TwaBla

[Joep12]

Interessante topic, t begint me een btje duidelijker te worden nu.  Maar wat als je nooit inloggegevens of een offerte aanbod hebt gehad?
Wij hebben aangegeven nooit inloggegevens te hebben ontvangen in ons verweer. Dat lijkt me dan toch ook wanprestatie(ontbinding), is die te combineren met wilsgebrek (vernietiging)?

Ik hoop dat er iemand die echt "bij letter van wet" weet hoe dit zit op dit topic wil reageren, kunnen we goed gebruiken! 🙂

 

[Branko Collin]

Dat is inderdaad een lastige. Als je vindt dat er geen overeenkomst is, dan kun je je niet beroepen op middelen die van toepassing zijn als er wel een overeenkomst zou zijn. Dus als jij de overeenkomst wil vernietigen, dan kun je je niet alsnog op wanprestatie beroepen.

 

Misschien dat een advocaat een of andere fijne formulering heeft waarmee je nakoming of ontbinding kunt vorderen in dezelfde adem als waarin je vernietigt.

[TwaBla]

De praktijk is dat ondernemers achtervolgd worden door agressieve incasso-bureaus die dreigen met dagvaardingen en die dreiging ook in praktijk brengen. Dan moet je dossier 'op orde' zijn.

 

Wat doe je in welke volgorde, als je meent dat de overeenkomst gebaseerd is op misleiding/bedrog en als de beloofde prestatie helemaal niet geleverd wordt? Dan probeer* je allebei: vernietigen op grond van misleiding (dwaling) en ontbinden op grond van wanprestatie.

 

De correspondentie over vernietiging ontstaat kort nadat het telefoongesprek plaatsvond, het argument voor ontbinding wordt later toegevoegd omdat de eiser volhardt in de stelling dat de overeenkomst correct tot stand is gekomen. Dan krijg je dus een gelaagd verzet tegen de eis: vernietiging op grond van bedrog, of anders vernietiging op grond van dwaling (verkeerde info verstrekt) of anders ontbinding op grond van wanprestatie (beloften niet ingelost).

 

De spontane reactie is trouwens dat ondernemers zo verbouwereerd zijn over de brutaliteit van de oplichter dat ze meteen ontkennen ooit ergens mee ingestemd te hebben, en vervolgens een verward beroep gaan doen op consumentenrechten. Reden te meer om even te helpen met het ordenen van tegenargumenten.

 

*Er is vast wel een jurist die het beter kan verwoorden. 

 

 

16 april 2019 aangepast door TwaBla