Ik heb een klant die zijn factuur niet wil betalen terwijl er wel voor gewerkt is. Het gaat niet om een wereldbedrag maar is wel een principe-zaak, ik probeer mijn kansen in te schatten om vervolgens de goede strategie te bepalen. Hiermee wil ik voorkomen dat we in oneindige welles-nietes spelletjes terecht komen of dat ik de verkeerde stappen zet. Waar het om gaat:
Klant heeft ondersteuning gevraagd bij de inrichting van software en op basis van zijn verhaal heb ik ingeschat dat dit anderhalve dag arbeid zou zijn. In de overeenkomst staat deze inschatting en het onderhandelde tarief per dagdeel. Het gaat om een inzetverplichting, de omschrijving is "Ondersteuning bieden bij het inrichten van die en die software".
Al snel bleek klant niet zo'n volledig beeld van de situatie te hebben geschetst en na doorvragen van mijn kant kwam er steeds meer informatie beschikbaar. Hierbij was het volkomen duidelijk dat dit aan klant lag, zijn verhaal klopte niet en hij had een aantal verkeerde inrichtingskeuzes gemaakt die tot vertraging leidden.Na de oorspronkelijk bestede anderhalve dag was de oplossing dan ook nog niet gerealiseerd. Omdat het voor klant erg belangrijk was en klant graag een bepaald resultaat bereikt zou willen hebben, hebben we zonder nieuwe afspraken gemaakt gewoon doorgewerkt.
In de daarop volgende 8 dagen hebben we dagelijks per mail contact gehad over de werkzaamheden. Klant moest verschillende keren dingen aan zijn kant regelen en ik koppelde de status terug. Bij afronding heb ik telefonisch verteld dat de totale inzet 3 dagen bedroeg en dat klant daar een factuur voor zou ontvangen.
Pas na het versturen van een aanmaning geeft klant aan om maar voor anderhalve dag te willen betalen. Hij heeft geen idee waar de rest van de tijd in is gaan zitten en begrijpt er helemaal niets van. Nu kan ik dat argument makkelijk weerleggen adhv. de mailwisseling. Ondanks dat we niet opnieuw een overeenkomst hebben gesloten was wel duidelijk dat klant inzet van mij bleef verwachten na de eerste anderhalve dag.
De situatie die we nu krijgen is dat klant ontkent dat die impliciete overeenkomst er geweest is en beroept zich op wat we schriftelijk overeengekomen zijn. Zoals gezegd kan ik dat overleggen maar gezien het verloop tot nu toe zie ik weinig heil in discussie per e-mail. Gezien het feit dat klant wilde dat ik drie dagen voor hem werkte en de factuur of de geleverde werkzaamheden nooit betwist heeft ben ik niet echt bereid om hem tegemoet te komen.
Ik heb klant gebeld en gevraagd waarom hij niet wil betalen. Zijn verhaal is vaag en hij heeft het over grote zaken die we nog kunnen gaan doen. Zijn inhoudelijke argumenten (wist van niets, verrast) houden geen stand omdat ik deze heel makkelijk kan weerleggen. Klant heeft ook aangegeven dat hij kan of wil betalen omdat hij de kosten nergens op weg kan schrijven. Klant wil het allemaal uitleggen in een persoonlijk gesprek maar ik heb weinig zin om nog veel meer tijd te besteden aan iemand met een vaag verhaal die de afspraken niet na wil komen. Heb aangegeven open te staan voor een gesprek maar dan eerst de insteek te willen bespreken, want het is mij niet duidelijk waar het misverstand of de onderhandelingsruimte dan in moet zitten en klant kon dat aan de telefoon ook niet aangeven. Ik heb tenslotte aangeboden om een betalingsregeling te treffen maar hier is klant niet op ingegaan.
Sorry voor het lange verhaal. :) Wat is mijn positie in dit geval als er alleen impliciete mondelinge instemming is voor meer werk, sta ik sterk of zwak?? Is het verstandig om per email te discussiëren? Wanneer ga je door met de volgende stappen?
We hebben cookies geplaatst op je toestel om deze website voor jou beter te kunnen maken. Je kunt de cookie instellingen aanpassen, anders gaan we er van uit dat het goed is om verder te gaan.
Jazzy
Jazzy
Dag mensen,
Ik heb een klant die zijn factuur niet wil betalen terwijl er wel voor gewerkt is. Het gaat niet om een wereldbedrag maar is wel een principe-zaak, ik probeer mijn kansen in te schatten om vervolgens de goede strategie te bepalen. Hiermee wil ik voorkomen dat we in oneindige welles-nietes spelletjes terecht komen of dat ik de verkeerde stappen zet. Waar het om gaat:
Klant heeft ondersteuning gevraagd bij de inrichting van software en op basis van zijn verhaal heb ik ingeschat dat dit anderhalve dag arbeid zou zijn. In de overeenkomst staat deze inschatting en het onderhandelde tarief per dagdeel. Het gaat om een inzetverplichting, de omschrijving is "Ondersteuning bieden bij het inrichten van die en die software".
Al snel bleek klant niet zo'n volledig beeld van de situatie te hebben geschetst en na doorvragen van mijn kant kwam er steeds meer informatie beschikbaar. Hierbij was het volkomen duidelijk dat dit aan klant lag, zijn verhaal klopte niet en hij had een aantal verkeerde inrichtingskeuzes gemaakt die tot vertraging leidden.Na de oorspronkelijk bestede anderhalve dag was de oplossing dan ook nog niet gerealiseerd. Omdat het voor klant erg belangrijk was en klant graag een bepaald resultaat bereikt zou willen hebben, hebben we zonder nieuwe afspraken gemaakt gewoon doorgewerkt.
In de daarop volgende 8 dagen hebben we dagelijks per mail contact gehad over de werkzaamheden. Klant moest verschillende keren dingen aan zijn kant regelen en ik koppelde de status terug. Bij afronding heb ik telefonisch verteld dat de totale inzet 3 dagen bedroeg en dat klant daar een factuur voor zou ontvangen.
Pas na het versturen van een aanmaning geeft klant aan om maar voor anderhalve dag te willen betalen. Hij heeft geen idee waar de rest van de tijd in is gaan zitten en begrijpt er helemaal niets van. Nu kan ik dat argument makkelijk weerleggen adhv. de mailwisseling. Ondanks dat we niet opnieuw een overeenkomst hebben gesloten was wel duidelijk dat klant inzet van mij bleef verwachten na de eerste anderhalve dag.
De situatie die we nu krijgen is dat klant ontkent dat die impliciete overeenkomst er geweest is en beroept zich op wat we schriftelijk overeengekomen zijn. Zoals gezegd kan ik dat overleggen maar gezien het verloop tot nu toe zie ik weinig heil in discussie per e-mail. Gezien het feit dat klant wilde dat ik drie dagen voor hem werkte en de factuur of de geleverde werkzaamheden nooit betwist heeft ben ik niet echt bereid om hem tegemoet te komen.
Ik heb klant gebeld en gevraagd waarom hij niet wil betalen. Zijn verhaal is vaag en hij heeft het over grote zaken die we nog kunnen gaan doen. Zijn inhoudelijke argumenten (wist van niets, verrast) houden geen stand omdat ik deze heel makkelijk kan weerleggen. Klant heeft ook aangegeven dat hij kan of wil betalen omdat hij de kosten nergens op weg kan schrijven. Klant wil het allemaal uitleggen in een persoonlijk gesprek maar ik heb weinig zin om nog veel meer tijd te besteden aan iemand met een vaag verhaal die de afspraken niet na wil komen. Heb aangegeven open te staan voor een gesprek maar dan eerst de insteek te willen bespreken, want het is mij niet duidelijk waar het misverstand of de onderhandelingsruimte dan in moet zitten en klant kon dat aan de telefoon ook niet aangeven. Ik heb tenslotte aangeboden om een betalingsregeling te treffen maar hier is klant niet op ingegaan.
Sorry voor het lange verhaal. :) Wat is mijn positie in dit geval als er alleen impliciete mondelinge instemming is voor meer werk, sta ik sterk of zwak?? Is het verstandig om per email te discussiëren? Wanneer ga je door met de volgende stappen?
Mellema ICT: Specialisten in Office 365 en Exchange
Link naar reactie
https://www.higherlevel.nl/forums/topic/41366-meer-gewerkt-dan-vooraf-overeengekomen-klant-wil-niet-betalen/Delen op andere sites
Aanbevolen berichten
15 antwoorden op deze vraag