HL-Peil-11 - Order van € 100k in ruil voor....

[BobNL]

Nee, zoals het gesteld is want ik werk niet mee aan verduistering van gelden.

 

Wanneer verantwoording over de gelden kan worden gedaan is er voor mij geen probleem een opdrachtgever te belonen voor verkrijging van een opdracht.

 

Ik zie het al voor me dat de keuken verkeerd geleverd wordt en je eindeloos bezig bent met de deurtjes en laadjes op te lossen... ;D

 

[Ed]

  Op 17-11-2010 om 09:35, Frans Sijtsma zei:

Hoi Ties

 

Ik refereerde er eerder al aan in een ander bericht, maar aangezien jij in zowel NL als Luxemburg zit: Merk jij verschillen tussen NL en LU in de manier waarop met dit onderwerp wordt omgegaan?

 

Frans

 

Nou, ga anders eens in Wallonie kijken! Als je daar niet meedoet wordt het wel heel erg moeilijk om succesvol te zijn (aldus mijn belgische collega die niet erg succesvol is in Wallonie)

[Raoul K]

Het is nog nooit voorgekomen, maar ik zou geen moment twijfelen en het doen.

 

Betaal die keuken wel uit prive! (op 100k 75k winst)

[T.C.J.W.E]

Ik zou daar ook niet aan meewerken omdat zo'n werkwijze nu eenmaal niet strookt met mijn persoonlijke business ethiek.

 

[R.I.P. | Peter Bonjernoor]

Deze vraag is natuurlijk niet echt te beantwoorden, zo. Voor de een is die 100K nog geen maandomzet, en voor de ander meer dan de jaaromzet - hoe groter het relatieve voordeel, hoe eerder principes zullen moeten wijken.

[RiVe]

Nee, je komt er nooit meer vanaf, in dat bedrijf kun je ook nooit weer integer verschijnen.

 

En je zet zelf in een chantabele positie.

 

[PaulGo]

  Op 17-11-2010 om 09:16, Wouter Hol zei:

Nee ik zou dat niet doen. Ik zou hem misschien een paar procent korting geven op de factuur. Van dat verschil kan hij misschien van zijn baas een keuken van de zaak krijgen.

 

Dit is een verstandige oplossing. Je speelt open kaart en laat je niet chanteren. Ook is dit geheel legaal. Inkopers proberen altijd voordeeltjes te halen en spelen op het scherpst van de snede. Korting geven in ruil voor een handtekening en anders niet verder gaan. Alleen als je ruim in de klanten/opdrachten zit heb je de luxe om meteen nee te zeggen. De grens tussen omkoping en relatiegeschenken is trouwens nogal vaag. Wat moeten we vinden van een arts-specialist, die elk jaar wordt uitgenodigd op luxueuse buitenlandse congressen betaald door de farmaceutische industrie ( op Hawai een keer) Gevolg : Na afloop moest een groot deel van zijn patienten op andere medicatie overstappen met voor een aantal van hun dramatische gevolgen. Bij veel patienten moet je juist heel voorzichtig zijn met medicatie veranderen. Ons land is dus niet gevrijwaard van zulke praktijken.

 

Paul

[r.i.p. Ruben van den Oord]

Nee. Punt. Ik zou die verkoper bij kop en kont pakken en hem eigenhandig op straat flikkeren, zijn baas bellen en vertellen wat er is gebeurd. Dit is in de afgelopen 23 jaar mijn standpunt geweest, en ik heb er geen dag spijt van gehad. Ook zonder dit soort praktijken kun je een mooi bedrijf opbouwen. Maar als het even wat minder met je gaat en je niets anders meer hebt dan een goed stel hersens en je integriteit in graniet hebt staan, kun je terugvallen op je netwerk. Anders ben je toast.

 

Ik ben niet roomser dan de paus, en maak meer fouten dan me lief is. Maar ik kan iedereen recht in de ogen aankijken en iedere discussie over mijn integriteit durf ik in het openbaar te voeren.

 

Maar wat zou ik op dit moment die 100K graag willen hebben :-\

[Hermes Ratgers]

Ik vraag me af of diegenen die nee zeggen, nee zeggen omdat het een werknemer is.

Als het de baas zou zijn, zou je dan ja zeggen?

 

Het komt best vaak voor dat "verkopers" iemand probeert te paaien met ludieke acties. Moet je dan ook de baas paaien met een voetbalwedstrijd van FC Twente of juist jouw contactpersoon.

Wanneer is het ethisch onjuist en wanneer kan het wel?

[P.J.]

Nee. Zelfde motivatie. Geen schimmige zaken in mijn business......

[r.i.p. Ruben van den Oord]

  Op 17-11-2010 om 13:19, HeRaFin zei:

Ik vraag me af of diegenen die nee zeggen, nee zeggen omdat het een werknemer is.

Als het de baas zou zijn, zou je dan ja zeggen?

 

Het komt best vaak voor dat "verkopers" iemand probeert te paaien met ludieke acties. Moet je dan ook de baas paaien met een voetbalwedstrijd van FC Twente of juist jouw contactpersoon.

Wanneer is het ethisch onjuist en wanneer kan het wel?

 

Twee kaarten voor FC Twente laat ik gaan, maar als je met twee kaarten voor Ajax komt, ben ik je man. De grens voor wat ethisch is bij mij afhankelijk van twee factoren: 1) De geste dient de andere partij niet te verplichten, tenzij het een gratis-bij-aankoop-van-actie is die voor alle klanten geldt. 2) Ik moet er bij de eerstkomende businessborrel er vrijuit over kunnen praten.

 

Onder de goed koopmanschap vallen wat mij betreft de kaarten voor Ajax, een flesje wijn, een etentje, een avondje theater. Zeg maar alle 'consumables' tot €150,-. Als de relatie al langer bestaat, mogen (over en weer) de 'waarderingen voor de goede relatie' best wel eens iets meer kosten. Een seizoenskaart Ajax, een weekendje weg, hapje bij Oud Sluis e.d. De grens wordt in ieder geval overschreden als er keukens, auto's, computers, appartementen en meer van zulks aan te pas komen.

[MartinDupuis]

shit! *levert sleutel gesponsorde appartement en auto weer in*...... 8)

[chielsen]

Als 100k een gigantische order is voor je (kan ik me zo voorstellen) dan is dat toch vrij normaal. Je kan volgens mij in elke sector wel enig voordeel regelen als je een grote order plaatst. Dat de persoon in kwestie het niet aan zijn baas wil vertellen maakt mij niks uit. Ik snap ook niet hoe ik chantabel kan zijn, niemand die mij in verlegenheid kan brengen.

 

De hele wereld draait trouwens op handje klap, zeker als ondernemer moet je daar niet vies van zijn lijkt me. Of lopen we nu allemaal een schijn ethiek op te houden?

[P.J.]

Ik kan alleen voor mezelf zeggen dat ik daar heel principieel in ben. Als ik marktkoopman was geweest, had het iets anders gegaan en dan zou het misschien wel noodzaak zijn geweest. In de bouw wordt dat trouwens ook heel subtiel opgelost. Maar hier is geen cent onverantwoord, buiten de bonus die ik zo af en toe van Moeder krijg..... ;)

[geanonimiseerd__]

Belangrijk hier is denk ik de tak van sport waarover de discussie gaat.

 

In de serviceindustrie is er veel meer onder de tafel betalingen dan bij zaken met producenten.

 

Met het verhaal; doe mij een gratis keuken als je 100K bij een V-snaren fabriek wil inkopen gaat niet werken en kan ook niet omdat de verkoper dit nooit kan verantwoorden en zijn bonus op verkopen ook niet aanwezig is of beperkt.

 

Gaat het bijvoorbeeld om een golfbaan die aangelegd wordt, waar een contractor "voorgesteld"wordt door persoon X om voor 100.000 euro design te gaan maken, dan is het REGEL dat X hiervoor, onder de tafel, 5-10% handje kontantje gaat ontvangen. Zelfde geld voor bijvoorbeeld headhunters die top personeel zoeken.

 

Het is in de service industrie schering en inslag, zeker bij grotere projekten en iedereen doet er aan mee. tot aan de leverancier van kraantjes aan toe. Een gratis keuken is dan nog kinderspel.

 

Dus de zaak ligt genuanceerder en ben het met Mr Odems eens dat voor producenten van goederen dit niet wenselijk en gebruikelijk is. Daar krijg je een diner aangeboden, overnachting en kop koffie. Als je geluk hebt, geserveerd door niet geheel leleke schone en ga je met een goed gevoel weer naar huis.

[P.J.]

Soms ook wel een goed glas wijn hoor Mr. Paul. Ik geef ook altijd monsters weg bij bijeenkomsten en gelegenheden, maar dat is gewoon bekendheid kweken en marketing. De verkoop moet toch via de vaste kanalen plaatsvinden.

 

Abfahrt! ;)

[Ed]

  Op 18-11-2010 om 05:23, Paul Stuyver zei:

Belangrijk hier is denk ik de tak van sport waarover de discussie gaat.

 

In de serviceindustrie is er veel meer onder de tafel betalingen dan bij zaken met producenten.

 

Met het verhaal; doe mij een gratis keuken als je 100K bij een V-snaren fabriek wil inkopen gaat niet werken en kan ook niet omdat de verkoper dit nooit kan verantwoorden en zijn bonus op verkopen ook niet aanwezig is of beperkt.

 

Gaat het bijvoorbeeld om een golfbaan die aangelegd wordt, waar een contractor "voorgesteld"wordt door persoon X om voor 100.000 euro design te gaan maken, dan is het REGEL dat X hiervoor, onder de tafel, 5-10% handje kontantje gaat ontvangen. Zelfde geld voor bijvoorbeeld headhunters die top personeel zoeken.

 

Het is in de service industrie schering en inslag, zeker bij grotere projekten en iedereen doet er aan mee. tot aan de leverancier van kraantjes aan toe. Een gratis keuken is dan nog kinderspel.

 

Dus de zaak ligt genuanceerder en ben het met Mr Odems eens dat voor producenten van goederen dit niet wenselijk en gebruikelijk is. Daar krijg je een diner aangeboden, overnachting en kop koffie. Als je geluk hebt, geserveerd door niet geheel leleke schone en ga je met een goed gevoel weer naar huis.

 

Dit is een ander verhaal......nu heb je het over het belonen van tipgevers.

Dat is heel wat anders dan de beslisser persoonlijk te belonen.

In jouw verhaal wordt de leverancier van de kraantjes beloond voor het feit dat hij iemand "aan tafel heeft gezet" en daar een beloning voor krijgt, al dan niet in natura of via de officiële weg (en dan noemen we het provisie). Hierbij heeft de tipgever geen invloed op de uiteindelijke beslissing.

In het verhaal van TS zit je al "aan tafel" en krijg je order pas als je de beslisser persoonlijk voordeel laat behalen daar waar hij objectief/neutraal behoort te zijn.

[Hans v N]

Het waardevolste relatiegeschenk wat ik heb gekregen of gegeven zijn mijn kinderen. Voor de rest is het altijd minder dan 100 Euro geweest (inclusief ettentjes).

 

Maar.............. als ik een keukenhandelaar was en ik kon 20 keukens van 5000 Euro verkopen als de inkoper er 1 van inkoop 1000 Euro gratis kreeg, en ik erg verlegen zat om een order, weet ik het nog zo net niet.

 

Ik denk dat iedereen een grens heeft waar een beetje rek in zit. Denk dat heel weinig ondernemers moeite hebben om een etentje met de echtgenote als representatie op te voeren of om het privegebruik van de mobiel of laptop te vergeten of erg laag in te schatten.

 

De ondernemer die helemaal zonder zonden is mag zich hier melden en krijgt meteen een reus van me. ;D

[Zomaar iemand]

shit loop ik weer een reus mis :)

[prodisplay]

  Quote

Het waardevolste relatiegeschenk wat ik heb gekregen of gegeven zijn mijn kinderen.

 

Deze zin kan heel erg raar overkomen als je hem snel leest :)

[Hans v N]

  Op 18-11-2010 om 11:06, prodisplay zei:

  Quote

Het waardevolste relatiegeschenk wat ik heb gekregen of gegeven zijn mijn kinderen.

 

Deze zin kan heel erg raar overkomen als je hem snel leest :)

 

Dochter is 19 dus zelfs als je door gaat denken zal ik ze een keer gaan schenken. Daar gaat dan wellicht ook nog een keuken bij.

[ronaldinho]

Ik kan me heel goed vinden in de antwoorden van Roel en Ruben. Ik heb nee gestemd, vanwege de geheimzinnigheid waarmee het gepaard gaat. Het gaat me niet zozeer om de bedragen, wellicht zit daar ook nog een verschil per branche. Integriteit is een heel groot goed in mijn branche, daar moet je zorgvuldig mee omgaan. Soms denkt iemand daar wel eens anders over. Dan krijg ik weer een extra, jaarlijkse integriteitscursus en/of toets. Feest...

 

Dure relatiegeschenken komen wel vaker voor, denk bijvoorbeeld aan de hoofdsponsors van grote, 4-jaarlijkse sportevenementen. Daar gaan veel relaties mee naar toe. In het verleden werd dat ook niet altijd gemeld en daar zijn zelfs procedures over geweest (Belastingdienst vroeg gewoon een lijst op met namen van mensen die meegeweest waren en als je weigert heb je een groot probleem). Tegenwoordig worden daar vooraf afspraken over gemaakt en is het veel meer openbaar.

 

Wel zie ik ook voorbeelden waarin het anders ging. Bouwbedrijven die overhoop liggen met de fiscus omdat ze de namen van de omgekochte ambtenaren niet willen geven. Ze pakken liever zelf de naheffingsaanslagen en boetes, omdat ze anders nooit meer een opdracht in die gemeente krijgen. Daarmee worden de kosten minimaal 3 keer (brutering, boete, niet-aftrekbaarheid) zo hoog voor die ondernemer, maar dan nog is dat vanuit economisch oogpunt beter dan niet doen. Gelukkig zijn de sancties tegen ambtenaren die wel betrapt worden steeds zwaarder.

 

Punt is dat de grens tussen wat wel kan en wat niet steeds verschuift. Wat nu gebeurt is morgen 'not done'. Dat is wel eens lastig. Wil je aan de goede kant blijven, dan kun je daar beter streng in zijn. Dan ga je ook niet langzaam richting of over het randje.

[Techno-Smiley]

Ik heb ja gestemd.

 

Dat vind ik oprechter dan nee roepen en een beetje ja doen ;-) Misschien zie ik het wel heel zwart-wit, maar met dit soort dingen moet je of echt altijd nee doen of de rest. De " ja maar, dat was niet zo duur" is erg gevaarlijk., " ach het is maar een fles wijn, doosje wijn, een wijntestavond, reisje naar franse wijngaard, etc etc. " Nog zo'n instinker: het is een goed zakelijk gebruik.. het zijn maar monsters... Ik vind dat als je woorden als Integriteit erop los laat, er geen middenweg is... Zoals een oude wijsheid; een beetje zwanger bestaat niet... ( sorry voor alle voetbalfans 8) )

 

Persoonlijk heb ik er geen problemen mee als mensen dat doen. Het is maar net hoe breed je dit alles wilt zien denk ik. Business doen is toch een hoop gunnen. En waar ligt dan de grens?? deals doorspelen aan bevriende ondernemers of tips kan je ook zien als een cadeau met geldelijke waarde toch ??? Maar als je mensen vraagt die dat doen: ik wilde die persoon helpen.. prima redenatie..kans dat die persoon jou ook terug zal helpen. Je kan het zelfs terugbrengen op het principe van Geven en Nemen... En dat is toch juist positief ?? 8)

 

*ff op dun ijs begeven* ik neig ernaar om te zeggen, dat de mening van mensen vaak gevormd worden door hun eigen ervaring/voordeel en dat ze het zo aardig kunnen goed praten voor zichzelf en anderen. Natuurlijk is het voor mij niet anders.

 

Hier bij de zuiderburen staat ze er zeker meer voor open... Zo hadden we een kennis die laatst een controle kreeg. Die vertelde dat hij ze met lunch naar een goed restaurant had gestuurd, waarop ik als kaaskop nog vroeg: is dat geen omkoping dan??( zelfs ik heb grenzen :-K) waarop hij uitlegde dat als hij dat goed geregeld had het gesprek over de discussiepunten veel makkelijker zou gaan. Andere kennis zit in de horeca hier. Die vertelde dat bij de controle de inspecteur kijkt hoe groot de zaak is en dan gewoon zegt: in deze zaak heeft u zeker 20-30% zwart verkocht, dat is bedrag X, dus daar moet u een regeling voor treffen, waar komen we elkaar tegemoet? Toen vroeg ik nog naief, maar wat als je niets zwart doet?? Er werd hard gelachen om mijn opmerking... ;)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[Anoniem9876]

Nee en ook zeker niet een beetje ja.

 

Er is een factor "gunnen" maar je vraagt er niet om. Je verdiend het . Jij doet dit voor me en doet het goed, na een paar jaar zie je elkaar weer. Als je dan moet kiezen dan is het duidelijk. Dat zijn relaties. En relaties die om een nieuwe keuken vragen zijn geen relaties.

 

Is gewoon corrupt, In veel landen is dit gemeen goed. Willen wij dit ook? Als het cultuur is dan is het de evolutie daar. Het is er ingeslopen.

 

De uitslag van dit topic kan daar aan bijdragen (klein beetje).

 

Ik zeg NEE. In het water gooien (de 26ste) ;) al die gasten. ;D

[Raoul K]

Ik geloof er niet in. Volgens mij is iedere ondernemer wel zo. Een ijscoboer geeft geen keuken weg, maar zal misschien een ijsje geven om iets voor elkaar te krijgen. En volgens mij is corruptie uitslutend als er ambtenaren in het spel zijn.