Beste mensen, graag wil ik mij zo goed mogelijk laten informeren over de beste" manier van financiering. Ik heb eerder in gesprek gezeten met de eigenaar over een overname maar toen was zijn vraagprijs te hoog, Nu hij mij tegemoet gekomen is kan ik mij verder gaan oriënteren over hoe dit het beste aan te pakken. Zelf ken ik de eigenaar al een jaar of 10 Bedrijf bestaat meer dan 15 jaar, waarvan nooit rode cijfers gemaakt zijn. Altijd wel goed in de + hiervan heb ik papieren mogen inzien nadat er eengeheimhoudings verklaring getekend was. Het bedrijf heeft momenteel 4 werknemers. Met de eigenaar erbij 5. Reden verkoop denk je dan ? Eigenaar gaat richting de 60 en wilt wat meer gaan genieten. Hij wilt als ik dat ook wil mij in alle stappen begeleiden van inkoop tot contacten met de huidige klanten etc, en dus 2 a maximaal 3 dagen werkzaam blijven binnen het bedrijf. Ik heb zelf al meegewerkt in het bedrijf om te kijken hoe het gaat in de "keuken van de chef. Nu weet ik al vanuit de wandelgangen dat banken niet zo happig zijn om dingen te financieren in deze tijd.. En als ze dat wel willen ze extreeeeeem veel documenten papieren en info nodig hebben. De bank zou denk ik wel het voordeeligste zijn kwa rente, Ook heb ik 7 jaar geleden een koophuis gekocht en daar zit op de normale hypotheekwaarde destijds ruim 150/170k overwaarde op, ook hier heb ik na zitten kijken. Inprincipe heb ik mij laten vertellen dat ik 20% zelf moet inleggen om van een bank (ING) BVB het resterende gefinancieerd te krijgen. Ik heb nog iets over een verzilverhypotheek gelezen, het mooie hieraan was geen directe extra kosten. Maar nu weet ik dus niet zeker of ik hiervoor in aamerking zou kunnen komen aangezien ik heb gelezen dat het voornamelijk is bedoeld voor mensen die de pensioenleeftijd hebben bereikt of naderen. Dan zou je nog voor investeerders kunnen kiezen, maar daar gaat niet mijn voorkeur naar uit. Alternatieve zoals QREDITS Of crowdfunding laatste optie. Zelf ben ik 5 jaar geleden een zzp,er geworden, Ook in de spuitindustrie. Ik ben 33 jaar en mijn passie ligt echt in het spuitvak. De vraagprijs betreft 250k, En hiervoor heb ik al wel een financieeladvieseur die het juridisch ook dicht weet te timmeren op het oog. Graag zou ik willen weten of ik nog dergelijke dingen over het hoofd zie en eventueele tips ? Mvg

Beste mede Higherlevelers, Al enkele jaren zitten wij met een huisvesting uitdaging die inmiddels toch wel erg penibel begint te worden. Onze huidige locatie(s) zijn niet meer voldoende om de groei van de onderneming te huisvesten. Al jaren zitten we met onze producten letterlijk te goochelen om het toch maar weer kwijt te kunnen in de winkel van 200m2 die we hebben. Mijn onderneming is actief in de modelbouw branche en gestart in 2015, we hebben zeer grote stappen gemaakt al vanaf het begin waar we een 60m2 winkel binnen 6 maanden al uitbreidde naar 200m2. Inmiddels lopen we nu al 5 jaar vast op het feit dat er geen geschikte vervolg stappen zijn voor de groei van de onderneming. Hele schuifwanden en de hoogte tot het plafond zijn inmiddels maximaal benut er is echt geen ruimte meer en toch blijven we groeien. Een tweede pand puur voor magazijn en kantoor personeel boodt enkele jaren nog wat lucht maar is verre van optimaal gezien de reistijd tussen beide panden in. De uitdaging Als modelbouw winkel wordt er al snel gedacht aan kleine producten en modeltreinen van opa. Nu is dit echter al lang niet meer het juiste beeld. Wij leveren machines die tot wel 100kg wegen en 150cm lang zijn. Transport en bereikbaarheid zijn dan ook uiterst belangrijk voor ons. Daarnaast willen we al jaren meer doen dan alleen een fysieke winkel zijn met een webshop. We willen klanten een locatie bieden waar ze ook gebruik kunnen maken van hun modellen. Net na corona zijn we all in gegaan op een locatie in the wall van 5000m2. Helaas haalde de inflatie, energie crisis etc etc ons plan snel in op dat moment waardoor we uiteindelijk de stekker eruit hebben moeten trekken maar hadden we 3 maanden eerder de financiering rond gehad hadden we naar alle waarschijnlijkheid daar nu dus gezeten. helaas! We zoeken dus een pand van minstens 1000m2 puur voor de webshop/winkel gedeelte en onze basis activiteiten waaronder reparaties en projecten voor klanten (opbouwen volledige modelvrachtwagens in opdracht). We hebben dus ook enkele machines staan die weer niet wenselijk zijn in een gemiddelde winkelstraat te denken aan een straalcabine, kleine spuitcabine, laser snijmachine. Maar bij gemeentes lopen we steevast vast op het feit dat het verkopen aan consumenten niet wordt toegestaan op het bedrijven terrein. Of als ondergeschikt belang de vraag is natuurlijk in hoeverre we dit daadwerkelijk kunnen onderbouwen. Naar mijn mening zouden we gelijk getrokken moeten worden met een bromfietszaak gezien de aard van de producten dit bij de gemeente erdoorheen krijgen blijkt keer op keer nog een hele uitdaging helaas. Met ons grote plan wouden we ook meer een verbindende rol spelen binnen de hobby markt door mensen een ruimte te bieden waar ze samen hun hobby kunnen uitvoeren en hierbij ook de jeugd te kunnen betrekken om zo echt een sociale / maatschappelijke rol te kunnen vervullen binnen de omgeving. Het houdt echter in dat onze vierkante meter behoefte met 1500m2 toeneemt naar minstens 2500m2. Dit soort locaties zijn vrijwel niet te vinden binnen reguliere winkelstraten nog los van de andere uitdagingen die een winkelstraat zou geven met dit soort activiteiten. Maar een alternatieve locatie lijkt ook vrijwel onmogelijk te zijn, het probleem is dus dat we klem zitten tussen wal en schip. Ik hoop dan ook mensen te vinden op higherlevel die iets soortgelijks voor handen hebben gehad of mogelijks mensen die tips kunnen geven hoe we dit beter kunnen aanvliegen om wel succesvol tot een nieuwe stap in de onderneming te komen. Onze klanten komen over het algemeen van redelijk ver dus bereikbaarheid (dicht bij de snelweg) is voor ons essentieel, klanten die voorbij lopen in een winkelstraat zijn niet onze doelgroep als ook dat klanten die naar ons komen niet daarna nog even uitgebreid gaan shoppen in de winkelstraat. We dragen geheel niks bij in de reguliere winkelstraat als ook dat we eerder alleen overlast brengen gezien het gebruik van onze machines. Daarbij moeten wij ook geregeld een bestuurbare auto testen waar een buitenterrein noodzakelijk voor is en een terrein met vele voetgangers verre van wenselijk is. Kort samengevat -Nieuwe bedrijfslocatie 1000 - 3000m2 -Geschikt voor zowel service werkzaamheden als verkoop -Bereikbaar met auto i.v.m. gewichten van modellen en klanten van ver -Bedrijfsactiviteiten: Verkoop, Service, Opbouw van modelbouw modellen (tot wel 100kg) -Extra activiteiten gewenst: Bieden van een locatie waar ook gereden / geraced kan worden met dit soort modellen Problemen: -Geen geschikte locaties in winkelgebieden -Overlast door gebruik van diverse machines (straalcabine, spuitcabine) -Beeld bij gemeenten dat modelbouw nog steeds maar "modeltreintjes" zijn -Voldoende bedrijfslocaties beschikbaar echter geen verkoop toegestaan. Mogelijke oplossingen: -Gemeente overtuigen dat ze ons moeten zien als een bromfietszaak -Ontheffing verkrijgen via de gemeente voor vestiging op een locatie (tot op heden vrijwel onmogelijk gebleken) -Opschalen project met uitbreiding van extra activiteiten om verkoop ondergeschikt te maken (vraag is of gemeenten hier mee akkoord gaan) -Hulp vragen op higherlevel :).

Dit is de tweede blogpost in de reeks "Zo ben je programmeur en zo ben je speelgoedimporteur en -distributeur." Klik hier als je bij het begin wilt beginnen. Jullie wilden de hoogtepunten en de dieptepunten? Laat ik dan even met de laatste beginnen. Ik kreeg deze week genoeg te verwerken. Domper 1 Beurs met veel ouders en kinderen bleek bejaardenbeurs Ik heb net mijn eerste beurs achter de rug en dit was een drama. Ik geef jullie even de gelegenheid me naïef te noemen en achteraf is het altijd makkelijk praten. Maar laat het een waarschuwing zijn voor alle ondernemers: Organisaties die beurzen organiseren zijn soms ALLEEN bezig met meters te verkopen aan exposanten. Soms maakt het ze niet uit wie er vervolgens de beurs komt bezoeken maar zijn ze alleen bezig een hal vol te zetten met standhouders die de vierkante meterprijs willen betalen die er gevraagd wordt. Ik had van te voren gevraagd of er ouders met kinderen zouden komen. Dit is namelijk wel handig als je speelgoed verkoopt. Natuurlijk werd er gezegd. Ik heb in 4 dagen beurs misschien 20 kinderen gezien. (Zonder te overdrijven). Er stonden 4 stands met snoep, 3 met sieraden workshops terwijl er exclusiviteit was beloofd. Een meneer met bijzondere doodskisten (echt waar!) naast een andere kinderspeelgoed verkoper. Humor: de stand met de Bijbel en het woord van Jezus stond rug aan rug met de meneer die chocolade piemels, marsepeinen vagina's en andere erotica verkocht. Enige humor was de planner dus niet te ontzeggen. Maar geeft ook wel aan hoe goed er over nagedacht was. Mijn fout was dat ik dacht dat ik een advies kreeg. Ik kreeg een verkooppraatje. Naïef. Stom enz. Wist ik veel. Nog nooit op een beurs gestaan. Eerste beurs die ik boekte. Ik wist op het moment dat ik het boekte dat de bestelling bij HandTrux USA dan binnen zou zijn. Ik dacht dus dat ik zo snel mogelijk met promotie en verkoop wilde beginnen. Laat ik het zo zeggen: als ik rollators had verkocht kon ik nu gaan rentenieren. Meest gehoorde argument om niks van me te kopen: "Mijn kleinkinderen zijn het huis al uit.". Mijn enige "troost" was dat ik niet de enige was en 90% van de standhouders slecht gedraaid hebben. Totaal omzet van een paar honderd euro in vier (4!) dagen waren redelijk standaard. Ik heb de laatste beursdag een heleboel handtekeningen verzameld van standhouders die niet blij waren met deze beurs. Ik ga kijken of ik nog iets kan doen voor ons. Toen ik de handtekening liet zien aan het management daar "was ze er niet blij mee" en "Je staat met een nieuw product". 50 ontevreden standhouders en je hebt het over mijn product dan heb je het niet helemaal begrepen denk ik. Ook de andere standhouders die hun beklag deden waren met oost-indisch beton in een monoloog beland. Ook de vice voorzitter van de Vereninging voor standhouders die er zelf ook stond met een product was niet blij. Het is dus een grote domper geworden. Toen ik, en andere standhouders na de eerste 2 dagen hun beklag deden was het tegenargument Als jullie aan een beurs mee willen doen bereid je dan beter voor dan ik. Vraag door. Vraag wat er aan marketing gedaan en wanneer ! Vraag referenties. Wat de verwachte bezoekersaantallen zijn. En of er afspraken te maken zijn als dat niet gehaald wordt. Hoe het in het verleden gegaan is. Echte garanties zijn er niet. En als er lezers zijn van deze blog die goeie tips hebben om dit soort drama's te voorkomen dan houd ik mij aanbevolen. Domper 2 Toch niet in de grote krant Al een maand geleden ongeveer had ik contact gezocht met de grootste wakkere ochtendkrant van Nederland en ons verhaal telefonisch verteld. De redactrice van pagina 5 was enthousiast en het klikte ook tussen ons. Maar ook zeker het bijzondere verhaal waar mijn vrouw en ik de hoofdrollen in spelen was interessant voor de krant. Het feit dat mijn vrouw op school heeft geleerd hoe je een Kalashnikov in elkaar moet zetten was een ook een leuk detail dat zeker de krant zou halen. Er werden afspraken gemaakt en van beide kanten werd het daadwerkelijke interview een paar keer uitgesteld. Maar uiteindelijk is dat er dan gekomen en hebben we de desbetreffende journalist uitgenodigd voor het eten zoals dat bij Armeense gastvrijheid hoort. Dit was een gezellige avond waarin we leuk hebben verteld en hij heeft gevraagd naar het hele avontuur. Een paar dagen later is er nog een fotograaf langs geweest om een foto te maken die bij het artikel zou komen. Al deze tijd mocht ik geen persbericht versturen omdat de krant het graag exclusief wide en zou ik plaatsing in gevaar brengen. Het is de grootste krant van Nederland dus die houdt je graag te vriend. Ook hier op dit blog ben ik om die reden stil gebleven. Ik wilde niks doen om ons verhaal aan 2 miljoen mensen te kunnen vertellen te riskeren. Complete radiostilte. Toen ik op de beurs stond kreeg ik een sms dat ik een mail had gehad met het artikel en of ik dat snel die dag nog even wilde doorlezen en akkoord wilde geven. Dit heb ik gedaan terwijl ik daar op de beurs stond en binnen een uur had hij het akkoord. Het zou afgelopen maandag geplaatst worden. Die maandag stonden we er niet in. Na contact bleek dat er iets "actueels" gebeurd was en we verschoven waren. Okay, kan gebeuren. Dit gebeurde nog een keer en gisteren kwam dan het telefoontje dat de opperhoofdredacteur het afgekeurd had vanwege "te commercieel". Zowel de redactrice als de journalist vonden het erg jammer en spijtig enz. En ik snap er nog steeds helemaal niks van aangezien deze krant nu niet echt vies is van commercie en er afgelopen dagen ook regelmatig stukken in stonden die zeker vergelijkbaar "commercieel" waren met ons verhaal. Dan is het zo fijn dat je een vrouw hebt die je steunt en achter je staat. Maar ik heb goed staan vloeken tegen een heleboel dozen met speelgoed die in mijn huiskamer staan. Ik verlies mijn geloof niet in het product. Niet in de afloop. We twijfelen allebei niet dat dit goed gaat komen. De reacties op internet, o.a. op facebook zijn een deel van de motivatie. We worden nog steeds op allerlei manieren bevestigd in ons geloof. (Dit klinkt wel enger dan ik het bedoel). Ook de dramatisch verlopen beurs bleek niet aan ons product, presentatie te liggen aangezien niemand daar goede zaken gedaan heeft. (Idee: zal ik een lijst gaan verzamelen met door jullie aangeraden beurzen en (jaar)martkten?) Als jullie me per PM of mail de namen en websites van beurzen en markten e.d. die jullie kunnen aanraden en voor welke branches enz. doorsturen dan zal ik ze verzamelen. Als er genoeg respons is zal ik ze op een pagina zetten of een topic openen en ze hierin zetten.) Ik ga er maar vanuit dat ik in "the dip" zit. (Zie afbeelding hieronder) Dus ik verheug me op wat hierna gaat komen. Binnenkort de ANWB Kampeerdagen. 20 en 21 april. En daar staan we ook. we werden met open armen ontvangen. Om maar even op domper 1 terug te komen: Op de ANWB Kampeerdagen 20 keer zoveel bezoekers, de helft van het geld. Beste ondernemers wees dus selectief in je beurzen. Ze worden je bij bosjes aangeboden net als advertenties en blijken vaak meer warme lucht te zijn. Verder met het avontuur en waar ik gebleven was. Hoe noem je zo'n ding? Backhoe is het Engelse woord voor een graafmachine. Een woord wat het niet in Nederland ging doen. "Graafarm" is een beter woord. In het Engels heb ik er maar Diggingarm van gemaakt en in het Duits is het “Bagger” geworden hoewel “Grabarm” ook gebruikt wordt. In verband met de SEO van geheel gebruik ik alle termen waarvan ik denk dat potentiële kopers het gebruiken als ze op zoek gaan naar het ding dat ze op het strand hebben gezien. Als ik het zakelijk bekeek dan waren de verschillende markten buiten de speelgoedwinkels ook een mooi onderdeel van dit originele speelgoed. Tuincentra, vakantieparken, souvenirwinkels, strandwinkels en zo nog een aantal. Ook was het prima te gebruiken in de sneeuw. Iedereen die ik het liet zien reageerde enthousiast en sommige wilden er ook gelijk één hebben. Contract Het werd tijd om serieus te worden. Ik heb toen met hem onderhandeld over het contract. Hieruit is HandTrux Europe geboren voor de particuliere markt en Aldoimport.nl voor de zakelijke B2B. We hebben de licentie gekregen voor de Europese markt. We beginnen met Nederland, Duitsland en België. Vandaar uit verder. Ernie was een goeie onderhandelaar en ik heb dan ook heel duidelijk moeten maken wat mijn plannen waren en hoe ik het aan wilden pakken. Zowel hij als wij zijn niet meneer Lego of Playmobile die even met een marketing budget van een paar honderd miljoen een nieuw speelgoed in de markt parkeren. Dus kwam het aan op originaliteit, ambitie, energie, enthousiasme en met beperkte middelen zo veel mogelijk proberen te bereiken. Uiteraard doe ik de plannen voor de toekomst hier niet allemaal uit de doeken maar ze spraken Ernie duidelijk aan. En op basis daarvan heeft hij mij het contract en de daarin benoemde voorwaarden gegund. Ernie en Aldo een gouden team in wording We willen elkaar duidelijk verder helpen en er een succes van maken. Hij is al jaren bezig geweest met de ontwikkeling van de HandTrux . Heeft veel van zijn eigen geld erin geïnvesteerd en dat begint zich nu terug te betalen. Hij heeft jaren een grondverzetbedrijf gehad en heeft veel funderingen gegraven voor de “shopping malls” waar hij nu zijn HandTrux verkoopt. Daar heeft hij het idee gekregen voor de Graafarm en het geld verdiend om het te investeren. In eigen land, Canada, Australië is het een product dat het al heel goed doet als je na gaat dat dit allemaal zonder groot reclamebudget is bereikt. Op de ToyFair in New York zijn er ook weer goede zaken gedaan. Ook de interesse uit Europa is groeiende en het lijkt erop dat ik exact op het juiste moment contact heb gelegd. Maar om met de woorden te spreken die Ernie tegen mij zei toen ik de definitieve eerste bestelling deed: “You have put your money, where youre mouth is”. We zijn allebei én zakelijk én deels kind als we elkaar aan de Skype hebben. Er is ook een leuk vertrouwen tussen ons. Hij sprak van vriendschap toen ik hem op ging zoeken, ik sprak van korting. Niet gekregen. Je bent Nederlands of je bent het niet. CE Markering We hadden nog niks besteld bij Ernie. Eerst moest het gekeurd worden voor de Europese markt. Al mag je er zelf gelijk een CE sticker op plakken als je er van overtuigd bent dat het veilig is. Aangezien wij als importeur / distributeur de eerste zijn die aansprakelijk gesteld worden als er iets zou gebeuren... Gebeurt niet! Is hartstikke veilig!. Heeft zelfs geen waarschuwingen nodig... Wil je je goed indekken en er zeker van zijn dat het allemaal veilig is. Kennelijk dat de richtlijnen in de USA wel streng zijn maar vooral de chemische eisen aan de test af kunnen wijken. Ik wilde dus zeker zijn van mijn zaak. Het blijft kinderspeelgoed en ik ben zelf ook papa dus ik nam hiermee geen enkel risico. Speelgoed en alles met een stekker of een batterij moet getest worden. Zo heb ik het ongeveer begrepen. Experts zullen dit vast kunnen aanvullen en verbeteren. En afhankelijk van het te testen object zijn er dan regels waaraan die test moet voldoen. Voor speelgoed zijn er bepaalde regels hoe deze test gedaan moeten worden. Bijvoorbeeld voor elke kleur die er in verwerkt zit moet een test gedaan worden. Ook voor het materiaal moet dan een brand en duurzaamheidstest gedaan worden. Ik heb er dus 3 in moeten leveren bij het testbedrijf. Ik moest dus op zoek naar een bedrijf dat dit zou kunnen doen. Het eerste bedrijf dat ik aanschreef wilde 3500 euro. En aan de communicatie te merken wilden ze gelijk even innen en de conversatie tot een minimum beperken. Ik had als newbie vragen genoeg dus ik voelde me hier niet prettig bij. Ik schrok ook van de prijs maar wist ook niet wat realistisch was. Maar als een goed ondernemer zoek je dan even verder. Ik heb ook wat Poolse bedrijven aangeschreven. Die waren niet heel snel in hun reactie. (Dit bleek te liggen aan een poolse feestweek ofzo leerden we pas later). Maar ook in China mag je deze keuring laten doen. Er zijn ook bedrijven die zich Europees presenteren maar gewoon de boel naar China opsturen (per luchtpost) om het daar dan te laten testen voor een fractie van de prijs die je er dan als ondernemer voor betaald. En China heeft nu eenmaal een copy en paste gevoel bij mij dus daar had ik geen zin in. Polen was inderdaad een stuk goedkoper. Maar uiteindelijk ben ik geslaagd bij ww.sgs.nl Wereldwijd en gerenommeerd. (ook in China maar er werd gewoon in Nederland getest) en de communicatie was erg prettig. Meneer Pols nam de tijd voor me om dit voor mij toch wel ingewikkelde proces duidelijk te maken. Ook niet onbelangrijk was de prijs. Die was iets meer dan een derde dan de duurste offerte die ik gezien heb. Rondvragen kan dus veel geld besparen. Waar dit aan zou kunnen liggen is o.a. dat Bedrijf "Lui en Duur BV" alle test maar in rekening brengt terwijl Bedrijf "Ik neem mijn klanten serieus en lever goede service" samen met jou kijkt wat noodzakelijk is om te testen. Uiteindelijk blijf je als importeur de persoon die besluit op basis van de tests om de CE markering aan te brengen. Bij controle moet je dan de test certificaten laten zien die je als basis genomen hebt om de CE markering te plaatsen. Startschot De test is zonder problemen en met vlag in wimpel geslaagd en was in 2 weken gedaan. Ik werd keurig op de hoogte gehouden want het waren een aantal tests. Bij elke test kreeg ik een mail dat deze geslaagd was. Voor ons was de CE goedkeuring dan ook een startschot om de bestelling te doen. We waren alleen wel geschrokken van de transportkosten. Een deel van een container was voor ons zelf te financieren en was ons uitgangspunt. Alleen onze vervoerder logic4l.com had ons al voorgerekend wat het scheelde als we een hele 40 foot container zouden afnemen. Dit zou qua totale inkoopprijs een berg geld schelen. Bij een deel van een container zouden we helemaal niks verdienen. Als we een hele container zouden afnemen dan wel. Al is het doel natuurlijk europese speelgoed dominantie. :) Ik kwam dan ook op een gegeven moment thuis en zei tegen mijn vrouw dat we na het spitsuur (thuiskomen, koken, zoon in bed stoppen e.d.) even moesten praten. En dan merk je dat je met de juiste vrouw getrouwd bent omdat ze gelijk doorhad dat we voor een hele container zouden gaan en dat ze het daar ook mee eens was. Ik had er al even mee rond gelopen en tegen je vrouw zeggen dat ik nog meer wilde riskeren dan in eerste instantie de bedoeling was is altijd een leuke binnenkomer. Maar al vaker is gebleken dat we het met elkaar getroffen hebben en elkaar helemaal aanvoelen. Dat gaat jullie verder niet aan maar dat is dus wel zo. ;D Ze zei ook gelijk dat ik er dan maar naartoe moest als we toch dat geld gingen investeren kan dat ticker er ook nog wel bij. Ze had wel familie in New York waar ik kon logeren. Dat is het voordeel van die Armenen die zitten overal en zijn overal even gastvrij. Maar dat beste ondernemers is voor een volgende keer. Volgende keer zal ik dus over mijn avontuur in de USA vertellen. John Aldo en Ernie.

Binnenkort start ik samen met iemand anders een eigen bedrijf. Hiervoor zijn we op zoek naar financiering. We proberen er nu achter te komen hoe we dit het beste kunnen aanpakken. Lening bij de bank? private investeerder? of venture capital? Op dit moment proberen we het eerst bij de banken, maar dit gaat moeizaam. Niet omdat het plan niet goed is, maar omdat ze het koppelen aan prive onderpanden (die we niet hebben). Daarnaast zijn er zakelijk ook geen onderpanden, er wordt immers niets aangekocht (geen machines, panden etc). We willen ons dus nu gaan oriënteren op private investering. De vraag waar we nu mee zitten is hoe pakken we dit het beste aan? Wat is gebruikelijk? Gaat het meestal om een lening met hoog rendement of is het gebruikelijker om aandeel te geven? en wat is daar dan weer gebruikelijk in. Om het bedrijfsplan heel kort samen te vatten: we bieden een stukje digitalisering binnen een specifiek proces in de bouwsector. Hiervoor moeten we software laten ontwikkelen wat ongeveer 80% van ons startkapitaal zal zijn (verwacht ± 100K). De centen worden pas écht uitgegeven wanneer eerste klant intenties er zijn en we dus zo goed als zeker zijn van cashflow. Qua verdiensten gaan we in een exploitatiebegroting uit van 100K omzet het 1e jaar, 1,1M het 2e jaar, 2,5M 3e jaar, 4,5M 4e jaar. De netto marge schommelt rond de 40%. Een investering van 100K zou binnen 2 jaar afgelost kunnen zijn. Wat voor type investeerder zou hier het beste bij passen? en wat voor rendement/beloning zou tegenover een investering van 100K moeten staan die binnen 2 jaar afgelost is? Geef je dan een aandeel waarbij je direct een exit en/of minimaal rendement afspreekt? of geef je een laag percentage aandeel? Alle tips zijn welkom

Goedenmiddag, Weet niet of het hier goed staat, zo niet dan graag verplaatsten. Ik zit met een 'klein?' probleem, ik vermoedt dat mij niets te 'verbieden' valt maar wil toch van de ervaren deskundigen hier een reactie. Zal even bij het begin beginnen, ik lees hier veel mee maar post zelden, maar van dat lezen steek ik veel op wat bij mijn onderneming kan helpen. In 2009 ben ik in contact gekomen met een webshop welke gespecialiseerd is in jet modellen en welke werd gerund door 2 eigenaren en een VOF was. Ik had ook net mijn eerste jet model aangeschaft en haalde daar mijn spulletjes om te kunnen vliegen. Tijdens de regelmatige bezoekjes kwam ik soms met ideeën om die zaak aantrekkelijker te maken voor de klant, vooral op internet gebied was de webwinkel niet erg aantrekkelijk. Op den duur werdt mij gevraagd of ik hun wilde helpen of zelf instappen in de VOF. Dat instappen zag ik niet zitten omdat vennoot 2 niet heel veel energie in de zaak stak en ik het niet zag zitten om 'geld te verdienen voor een ander' die er weinig energie insteekt. Vanaf augustus 2010 heb ik vrijwillig wat gedaan voor die zaak (82 uur over heel 2010), als tegemoetkoming hiervoor kon ik producten kopen tegen inkoopsprijs + btw en verzending. Deze regeling is ook zo gegaan in 2011, in dat jaar heb ik 342 uur 'gewerkt' voor hun. Vennoot 1 zag ook in dat vennoot 2 niet veel inzet toonde en de VOF is in oktober 2011 omgezet naar een BV. Tijdens dit jaar kwam een mogelijke VOF met mij steeds meer ter sprake maar ik kon daar geen financiering voor rond krijgen. We hebben veel mogelijkheden bekeken maar we kwamen er niet uit., En als we dachten dat we er uit zouden komen dan was er wel iets anders waardoor het weer opgeschort werd. In 2012 zijn we dus op dezelfde voet verder gegaan, ik heb toen 553 uur besteed, enige verschil was nu dat ik ook mijn kilometers vergoed kreeg (€ 389 totaal) en dat ik de btw van een nieuw model van mij heb 'gekregen' (€ 382). Dat jaar regelmatig een gesprek gehad over mogelijkheden om een VOF op te starten zonder dat ik geld in zou brengen maar dat liep steeds op niets uit. Zijn voorstellen veranderden ook regelmatig, de prijs en gestelde goodwill vond ik te hoog, en ook de voorraadwaardering was mijn inziens niet geheel redelijk. Daarnaast was tevens een akkefietje met een kapot geleverd model iets waar ik anders over dacht over de afhandeling met de klant. Dit heeft er dan ook voor gezorgd dat ik in de eerste week van januari 2013 heb gemeld dat ik er volledig mee stop. Wisten we allebei waar we aan toe zijn. Het heeft te lang doorgesudderd en ik had er eerder mee moeten stoppen, ik wilde heel graag in de VOF stappen en over een 3 á 4 jaar de zaak volledig overnemen maar uiteindelijk voelde het niet goed meer. We hebben nooit wat ondertekend, geen contacten of een concurrentie verklaring opgesteld. Na deze mededeling aan hem heb ik mijn email en lopende zaken aan hem overhandigd en gemeld dat het verstandig zou zijn om wachtwoorden te veranderen. So Far So Good. Echter in de dagen/weken erna kreeg ik van diverse oud klanten, vrienden en kennissen steeds vaker de opmerking/vraag waarom ik niet voor mijzelf zou beginnen. Gewoon klein, simpel en low budget. Schijnbaar vinden ze mij de geschikte persoon voor de uit de hand gelopen hobby en het is toch ook iets wat ik in de voorgaande jaren al voor ogen had met de andere zaak. Dit heb ik goed overwogen en veel gesprekken gehad hierover met diverse personen en toen gewoon de stap gewaagd om er voor te gaan. Ik heb allereerst diverse fabrikanten gemaild of ze mij wel wilden leveren, want zonder producten geen winkel, en daar kwamen zeer veel positieve reacties op terug wat mijn idee alleen maar meer en meer ondersteunde. Per 01-03-2013 heb ik dan ook RemoteJets ingeschreven bij de KVK en belastingdienst en is er een Facebook pagina en website, de webwinkel wordt in de tussentijd gevuld. Still So Far So Good. Ik voelde echter de nood om mijn vorige 'collega' een mail te sturen met betrekking mijn eigen web winkel en daar kwam een mindere mailtje op terug. Hierin wordt ik beschuldigd van 'bedrijfsspionage' en 'infiltratie' . Maar oke, allemaal begrijpelijk een concurrent erbij is nooit leuk, zeker niet in het zelfde toch gespecialiseerde afzet gebied. Dat er ook op social media over gesproken werd heb ik ook langs me heen laten gaan. maar okee, So Far So Good. Nu dan de essentie van deze mail. Afgelopen donderdag kreeg ik onderstaande mail toegestuurd: Echter ben ik van mening dat bovenstaande zaak 100% verschil van mijn zaak. Ten eerste: ik ben nooit werknemer geweest met een arbeidscontract, Ten tweede: er is nooit iets ondertekend, Ten derde: ik heb niet tijdens 'onze samenwerking' een persoonlijk business plan opgesteld voor RemoteJets of vertrouwelijke informatie ingewonnen om mijn eigen webwinkel op te starten. Mijn vraag is dus eigenlijk, zeker gezien de laatste zin, stel ik ga online met de webshop en het gaat hard gespeeld worden, hoe zijn mijn kansen dan? Alvast bedankt voor jullie reacties. Grt, Berto.

@Twabla Dit vind ik een hele andere benadering. Dit vind ik iemand in de gelegenheid stellen om te reageren, zonder in de (persoonlijke) aanval te gaan. Dit vind ik helder en onderbouwd. Aanvaardbaar om in termen van het discussie onderwerp te blijven. Dank hiervoor. Betreft de jurisprudentie, wanneer je stelt dat de rechter steevast oordeelt dat de gemeente op het advies van het betreffende bureau mag afgaan, tenzij de verongelijkte ondernemer een gedegen alternatief aandraagt, dan klopt dit. Op het moment dat er geen alternatieven worden aangedragen door de verongelijkte ondernemer dan heeft de rechter geen andere gronden om zijn besluit op te baseren, dan hetgeen aangedragen door de tegenpartij (in dit geval de gemeente). Deze heeft ten goede trouw gehandeld, want zij hebben advies van een deskundige organisatie ingewonnen. Echter is daarmee het betreffende adviesbureau niet vrijgepleit, deze staat namelijk niet terecht. Deze hoeft zijn rapport niet te verweren. De (onwetende) verongelijkte ondernemer had zijn verweer in deze anders moeten benaderen. Deze had zich niet alleen moeten richten op wat niet klopt in het rapport (het adviesbureau is niet de tegenpartij), maar deze had zich daarbij moeten richten op het aantonen van de levensvatbaarheid van zijn/haar onderneming middels een deskundig tegenadvies. Of deze had moeten aantonen dat de gemeente niet ter goede trouw heeft gehandeld (indien hier sprake van zou zijn geweest) doordat deze (tegen beter weten in) toch af is gegaan op het adviesrapport. Echter kun je dit (als niet jurist) niet weten, tenzij iemand jou hier expliciet over informeert of wanneer je voldoende op de hoogte bent van je rechten en plichten om hier zelf via bronnen (zoals jurisprudentie, forums, etc.) achter te komen. Het is namelijk niet aannemelijk dat de tegenpartij je op je rechten wijst inzake de mogelijkheid om een tegenadvies in te brengen als bewijs. Waarom zouden ze? Al ben je op de hoogte van deze mogelijkheid, dan is men in veel gevallen nog niet op de hoogte van de mogelijkheden om de kosten hiervoor te verhalen op de tegenpartij (of andere gemeentelijke kanalen). Dus gaat men zelf prutsen om dingen te weerleggen, met als resultaat dat dit wellicht niet voldoet aan de juridische vereisten van onderbouwing. In het geval van de jurisprudentie hoeft het dus allerminst te betekenen dat het adviesrapport als kwalitatief is beoordeeld, dat deze voldoet aan de randvoorwaarden van een onderzoek. Hier is geen onderzoek naar gedaan in de betreffende zaken, anders dan de door de (onwetende) verongelijkte ondernemer gepresenteerde feiten, welke geen jurist of professioneel onderzoeker is. Er wordt enkel verondersteld dat op basis van de gepresenteerde informatie een gemeente er vanuit mag gaan dat de betreffende specialist, ook daadwerkelijk een specialist is en de gemeente in deze dus juist heeft gehandeld door haar negatieve besluit op het advies van de betreffende organisatie te baseren. Om het naar mijn persoonlijke situatie te trekken, was ik vol ongeloof over de onderzoeksmethode van de betreffende organisatie en werd ik vervolgens met stomheid geslagen toen ik het adviesrapport onder ogen kreeg. Ik ben direct (duidelijk onderbouwd) tegen dit advies ingegaan en ging er in eerste instantie vanuit dat dit een incident was. Echter op het moment dat ik niet simpel een aantal feiten aankaart als niet correct, maar wanneer ik letterlijk het hele adviesrapport onderbouwd onderuit haal en wanneer ik ook nog moedwillig handelen impliceer naar aanleiding van de stellingen in het rapport en er wordt niet adequaat gereageerd, dan begint bij mij de argwaan. Dus ben ik gaan zoek naar ervaringen van anderen, naar jurisprudentie. Wanneer ik vervolgens ontdek dat anderen met exact dezelfde situatie zijn geconfronteerd en op basis van exact dezelfde vage argumentatie met een negatief advies zijn geconfronteerd, dan wordt het zeer aannemelijk dat dit niet slechts een incident is. Dan wordt voor mij de gedachten bevestigd dat hier zeer waarschijnlijk andere belagen spelen die een dergelijk handelen mogelijk kunnen verklaren. Wanneer iemand mijn markonderzoek op basis van hoor en wederhoor onderuit haalt en wanneer iemand zich in zijn/haar conclusies op feiten berust, dan heeft de betreffende organisatie zijn naam als professional eer aan gedaan en dan is het negatieve advies aanvaardbaar. Dan had ik maar beter mijn huiswerk moeten doen. Indien het tegenovergestelde gebeurd, dan mag ik terecht ten strijde trekken, want dan had de andere partij maar beter zijn huiswerk moeten doen of adequaat moeten reageren op het moment dat de aap uit de mouw dreigt te komen. Ter vergelijking, wanneer een bank naar aanleiding van een aanvraag betreft een starterslening zou reageren door te stellen dat zij niet overgaan tot financieren omdat er geen keiharde garanties tegenover staan, dan is dit hun goed recht. Dat is duidelijk, transparant, volgens het beleid van de bank. Wanneer een bank zou stellen niet over te gaan op financieren en zich vervolgens in allerlei bochten wringt van aannames en persoonlijke meningen, dan komt dit niet geloofwaardig over en heb ik waarschijnlijk een ijzersterke zaak om alsnog mijn financiering rond te krijgen. De medewerker geeft met zijn/haar houding namelijk duidelijk te kennen dat er geen werkelijk gefundeerder redenen bestaan om mij af te wijzen. @Henkh Zoals hierboven uiteen gezet, wanneer een adviesbureau stellingen presenteert in hun rapportage op basis van feiten, leuk of niet, dan is dit aanvaardbaar. Is dit niet het geval, dan is dit onaanvaardbaar. Verder accepteer ik volgens mij prima zaken die mij niet aanstaan. Ik antwoord toch met respect en ik stel toch concreet waarom ik het wel/niet met de reactie eens ben? Ik gebruik toch geen ongepaste taal en ik uit toch geen dreigingen in welke vorm dan ook? Ik verdedig mij op het moment dat ik mij persoonlijk aangevallen voel (en het dus even niet meer om het discussie onderwerp gaat), maar ook dat doe ik met respect. En misbruik? Ik maak geen personen zwart, wanneer ik oprecht mijn ervaring deel en wanneer ik wijs op jurisprudentie. Wanneer iemand anders jurisprudentie anders interpreteert, dan is dat zijn/haar goed recht en kan hij/zij dit opwerpen in de discussie. Moet ik toestemming hebben van iemand in geval ik in het openbaar mijn beklag wil doen over een bedrijf? Ik beklaag mij niet over een persoon, ik noem geen persoonlijke namen, ik benoem een bedrijfsnaam. Als dit verboden zou zijn, dan zou geen enkele media in staat zijn om dingen aan het licht te brengen. Dan gaat de functie van de media als waakhond verloren. Zal ik nu dan maar snel mijn toevlucht zoeken in een terminal van een luchthaven, voordat ik in de kraag wordt gevat voor mijn uitingen in de media? Nou goed, dit is overdreven, maar u begrijpt mijn punt.

Na lange afwezigheid (lees drukte met het plan) toch even de moeite genomen om jullie een update te geven: In de afgelopen maanden aardig wat bruggen kunnen bouwen. Met enkele partijen gesproken en feitelijk willen meerdere private investors op de 1 of andere manier wel inhaken. Met name een toezegging om een joint venture te beginnen met een erg grote financiële speler voelt als mijn eerste overwinning dat dit plan ook echt gaat slagen. Probleem is echter nu wel dat alle gesprekken oppervlakking hebben plaats gevonden en dat deze partijen graag dieper hierop willen ingaan. Ik probeer dit nu nog tijdelijk uit te stellen omdat ik mij nog niet zeker ben van de juiste strategie. Scenario 1 (zekerheid): Ik accepteer de grote financiele speler en zal naar alle waarschijnlijkheid een minderheidsbelang over houden maar kan wel direct groot starten en de pilot fase kan worden overgeslagen (ik bespaar tijd maar ben wel opgeslokt door het concern). Scenario 2 (onzekerheid): Een private investor stopt het durfkapitaal in de beginfase waarmee ik de pilot en de start kan bekostigen. Vervolgens heb ik (als het goed is) een bewezen pilot met voldoende aantoonbare omzetpotentie om de resterende financiering rond te krijgen bij die grote financiële speler (en kan naar alle waarschijnlijkheid meerderheidsbelang houden). Welk scenario zouden jullie kiezen en waarom? Groet, Michiel

Henny duwt de zeepkist aan vanuit investeerdersperspectief; dat is ook logisch want daar schrijft hij over. Dat gedoe rond lean-startups is echter vooral interessant omdat je in de startfase eigenlijk helemaal geen investeerders nodig hebt. Je kan financiering vinden voor de eerste verwezenlijking van een idee via crowdfunding. Je kan prototypes laten maken door driedimensionale printers. Je kan goedkoop een marketingcampagne beginnen via social media. Je kan voor bijna nop een winkel in de cloud openen. En producenten zijn steeds vaker bereid om in kleine series te leveren. Voor venture capital is vooral van belang dat zo een greenhouse-effect ontstaat met talloze zaailingen om uit te kiezen. Dat hele verhaal dat je geen trackrecord meer nodig hebt om financiering te krijgen, heeft niet zoveel met lean-startups te maken. Dat is de Variant Van Der Pluijm. Op HL is het veel interessanter om het ecosysteem rond Skinny Startups te volgen. Als meer mensen interesse hebben, kunnen we daar een nieuw topic over openen. Welke diensten zijn er allemaal voor startups on a shoestring?

Beste experts, Ik zal hier niet gaan zeuren over een slechte economie of een aantal slechte zomers. Nee ik geef toe de zaken zeer verkeerd te hebben ingeschat. Trots op? Nee. Ervaring rijker? Ja. Feit is dat we op het randje van de afgrond staan en we ons even geen raad meer weten… In het kort: Eind 2009 begin 2010 hebben wij met een mooi opgezet bedrijfsplan bij onze thuisbankier 1 miljoen kunnen lenen (zonder € 1,- eigen geld) voor een recreatief bedrijf. Sterker nog, de bank adviseerde om nog meer te investeren maar wij (mijn vrouw en ik) vonden het risico al groot genoeg. Ondanks dat we aan het begin van de crisis zijn begonnen deden we het helemaal zo slecht nog niet. Het bedrijf was op zich niet binnen een paar jaar rendabel, maar wij moesten het vooral hebben van privé investeerders die een deel van onze financieringslast overnamen tegen een leuk rendement, zoals je wel vaker ziet in onze branche. Vanwege de ingestorte tweedehands markt was en is hier nauwelijks animo voor. En als er gegadigden zijn dan voor minder dan de executiewaarde. Na een paar keer uitstel van aflossing te hebben gekregen heeft de bank behoorlijk wat extra zekerheden in gebouwd en hebben wij zelf moeten tekenen voor het afstaan van de gelden die zouden vrijkomen bij onze overlijdensrisicoverzekering op het moment dat 1 van ons zou te komen overlijden. Ik snap dat iedereen op dit moment vreest voor zijn baan bij deze bank, maar dit ging behoorlijk ver. Toch konden wij niet anders dan onze handtekeningen zetten en hopen dat de lange winter eindelijk eens voorbij was zodat onze omzet weer fors zou aantrekken en we langer de tijd hadden om kopers te vinden en onze lasten te verlagen. Dat hadden we nooit moeten doen…. Nu de bank deze papieren in handen heeft is de toon desastreus veranderd en hebben zij geen enkel begrip meer voor onze situatie. Waar ze voorheen ‘zeer veel respect hadden voor ons ondernemerschap ons enthousiasme en lange werkdagen’ zijn ze nu enkel uit op het zo snel mogelijk terughalen van hun geïnvesteerd vermogen en het enigszins beperken van de risico’s. Omdat wij het grootste deel van de financiering verpand hebben aan ons privé, had het voor ons geen zin om de VOF naar een BV te zetten, daar wij toch privé aansprakelijk zouden blijven. Gelukkig heb ik altijd mijn fulltime baan ernaast gehouden zodat we die zekerheid van inkomen zouden houden en heb naast de avonduren en de weekenden waar nodig bij kunnen springen. Op dit moment is het bedrijf weer in volle gang (seizoen is begonnen). We hebben op de bank na geen openstaande crediteuren en een omzet van 150 tot 200k. Als we nu onder de hamer gaan hebben we een hoop gedupeerde klanten die hun vakantie reeds hebben aanbetaald en zullen we deze stuk voor stuk financieel schadeloos moeten stellen. Als ons onderpand tegen de executiewaarde wordt verkocht (wat al niet lijkt te gaan lukken) blijven wij met een restschuld achter van rond de 500k. Voor zover ik me in de materie heb kunnen verdiepen (met dank aan dit forum) zal de bank vermoedelijk een schikking willen treffen voor de restschuld. Begrijp ons niet verkeerd, we zullen daar hard voor werken om deze af te lossen. Het lijkt er nu alleen op dat de bankmedewerkers ineens zijn veranderd in een maffiabende die ons dag in dag uit achtervolgt. Er gaat meer tijd zitten in het steeds weer aanleveren van andere cijfers en afspraken dan in het bedrijf. We hebben nog net geen brandwonden van de hete adem in ons nek.. Iemand advies hoe te handelen in onze situatie? Wij horen het graag.

Ik heb begrepen dat de financiering inmiddels rond is. Gefeliciteerd! Toch wilde ik nog even inhaken op John's commentaar dat de video 'niet zo sterk' is. De eerste 5 seconden gaan al 'fout', alsof je een powerpointpresentatie geeft met als titel: Burgerme presentatie. Daarna komt: coming soon. Maar wat komt er dan? Een parade aan burgers en salades? Waarom? Pas na 2 minuten zien we iets van Burgerme. Maar eigenlijk wordt nergens verteld 'waarom'. Bijvoorbeeld: Waarom is er een markt voor Burgerme? (voor de pitch) Waarom is Burgerme handig voor de klanten? (voor de pitch, maar ook relevant voor de consument) Waarom zou iemand erin moeten investeren? (voor de pitch) Een duidelijke boodschap ontbreekt dus eigenlijk, terwijl dat nu juist belangrijk is als je wilt communiceren. Als je in YouTube analytics kijkt, zul je misschien ook nog kunnen zien wanneer veel mensen afhaken. Eigenlijk zou je zelfs kunnen beginnen met letterlijk vragen (ik improviseer even uit de losse pols): "Waarom kun je in Nederland alles thuis laten bezorgen, behalve een lekkere, fatsoenlijke burger? Waarom moeten we dan de deur uit om in een niet erg sfeervolle toko te eten of om op een parkeerplaats te bestellen? Daarom komt Burgerme naar Nederland: wij bezorgen verse burgers en salades bij jouw thuis. (En dankzij de heated bags blijven de burgers lekker warm!)" De kijker weet dan heel snel waar het over gaat. (En de video kan dan ook een stuk korter: dit zou zelfs in een commercial-lengte kunnen passen.) Daarna had je meer kunnen vertellen over het concept, de ambities, plannen en ROI. Om positief te eindigen: fijn muziekje :) Afijn, voor de pitch is dit niet meer van belang, maar allicht is dit leerzaam voor de toekomst of voor andere meelezers.

De Kickstarter-aanpak, zoals jij het noemt, is iets fundamenteel anders. Wat je bedoelt is crowdfunding. Crowdfunding gaat over precies dat, funding. Lean Startup gaat over het uittesten van een business model. Met een gevalideerd business model maak je grotere kans op funding van een professionele investeerder. Een start-up die een succes wil worden heeft een professionele investeerder nodig en kan niet toe met crowdfunding-amateur-investeerders. Bij crowdfunding staat de prijs idd vaak al van te voren vast, maar dat is alleen handig voor de koper en niet voor het bedrijf zelf. De prijs is een van de variabelen die via micro testing eerst moeten worden getest om te bepalen wat de optimale prijs is. Die optimale prijs KAN vervolgens duiden op een gevalideerd business model, maar noodzakelijk is dat niet. Het nadeel van crowdfunding binnen dit verhaal is dat het de mogelijkheden verkleint om het business model te testen. Het versterkt ook het beeld van veel startende ondernemers dat funding een doel op zichzelf is, terwijl het niet meer is dan een middel. Want zonder gevalideerd business model heeft funding geen enkele zin. Sterker nog, als funding betekent dat je je productaanbod en je prijs moet vastleggen zonder dat er markttests hebben plaatsgevonden, loop je het risico dat je de kans op een gezond business model compleet om zeep hebt geholpen. Dan is crowdfunding ineens een erg dure - en zelfs gevaarlijke - manier van financiering. Dit zijn echter dingen die er bij veel start-ups maar moeilijk in gaan en dat raakt tevens aan de kern van het probleem dat ze hebben om professionele investeerders te strikken. Over de hype rond crowdfunding heb ik al eens eerder geschreven. http://www.venturemedia.nl/Nieuwsberichten/Waarom_crowdfunding_in_95_procent_van_de_gevallen_niet_werkt.htm En ook hierover is het laatste woord nog lang niet gezegd.

Startups in de simulator deel 3 In de eerste twee afleveringen van dit feuilleton heb ik de basis gelegd voor een nieuwe benadering van start-up-financiering. In de eerste aflevering startte ik met een van de oerzonden van de Nederlandse onderhandse kapitaalmarkt, namelijk de vertaling van het Amerikaans-Engelse begrip “venture capital” naar woorden als “durfkapitaal” en “risicokapitaal”. Ik stelde dat die termen alleen maar verwarring wekken bij kapitaalzoekende ondernemers. Een professionele investeerder doet niet aan durven of risico’s nemen, maar maakt een afweging. Het woord “waagkapitaal”, dat ook in Zuid Afrika en Duitsland wordt gebruikt, dekt de lading perfect. In de tweede aflevering legde ik uit dat het uitgangspunt van waagkapitaal kan leiden tot een ander beeld van investeren in bedrijven, een beeld waarin er iets te wegen of te meten moet zijn. Anders gezegd, een bedrijf kan zo worden ingericht dat de directie – en indirect de investeerders - voortdurend signalen krijgen of het bedrijf wel op koers is om een zeker doel te bereiken. De analogie van een cockpit met een dashboard met metertjes dringt zich op. Door de juiste systemen op te tuigen, kunnen er voortdurend metingen worden gedaan aan allerlei cijfers die bepalen of een onderneming haar doel gaat bereiken. Zoals de winst en de omzet, maar ook complexere getallen zoals de EBITDA, ROI, de ROE, de DTE, de CPA en de LTV. Het zijn dergelijke ratio’s die bepalen of een bedrijf investeerbaar is of niet. Track record niet meer nodig Het probleem met start-ups is dat deze cijfers er nog niet zijn. Er is geen omzet, daardoor geen marktvalidatie en dus zijn start-ups eigenlijk niet investeerbaar. Maar nu we het beeld van een dashboard met metertjes hebben, kunnen we de volgende noodzakelijke stap nemen om dit probleem op te lossen. De nieuwste ontwikkelingen op het gebied van bedrijven bouwen, vooral afkomstig uit Silicon Valley, hebben het inzicht gebracht dat er nog helemaal geen klanten hoeven te zijn, geen omzet hoeft te worden gescoord en zelfs geen product hoeft te bestaan om toch al voldoende informatie te krijgen over de vraag of een bedrijf levensvatbaar is en hoeveel winst het gaat maken. En daarmee kan zelfs zonder dat er geld in het bedrijf is gestoken, al worden vastgesteld of het investeerbaar is. Een track record is letterlijk niet meer nodig. Deze technieken gaan veel verder dan regulier marktonderzoek en het werkt zo. Het draait eigenlijk allemaal om testmarketing via het internet. In dit kader is het zeer aan te raden een aantal boeken te lezen over de Lean Startup-methode of boeken die daarop voortbouwen. Het boek “The 4 Hour Work Week” van Tim Ferriss geeft enkele zeer praktische voorbeelden van start-ups die eerst hun hele business model via internet konden uittesten voordat ze besloten een product te gaan leveren. Testen testen testen Een voorbeeld: een ondernemer wil T-shirts importeren uit Frankrijk. Hij maakt een website met een sales page en adverteert via Adwords. Hij meet het aantal clicks via Adwords, de doorkliks naar de sales-pagina en het aantal keer dat klanten tot bestelling overgaan. Als dat gebeurt, krijgen ze een resultaatpagina te zien waar wordt uitgelegd dat het nog enige tijd duurt voordat het product leverbaar is en dat er nog even niet wordt afgerekend. Ze krijgen bericht als het zo ver is. De ondernemer varieert naar hartenlust met de Adwords-tekstjes, de tekst en het beeld op de sales page, de prijzen, de garanties (niet goed, geld terug, 2 halen 1 betalen) etcetera, en komt zo tot een optimale inrichting van zijn verkoopproces, dat wil zeggen een inrichting waarbij de winst maximaal is. Een onderdeel daarvan is het vaststellen van de optimale prijs: dit gebeurt door een veiling te organiseren op E-Bay. Na het testgedeelte is het optimaliseren nog niet afgerond. De klanten van de eerste batch T-shirts krijgen het telefoonnummer van de ondernemer om zo te ontdekken met welke vragen ze nog zitten en met welke doelgroep hij precies te maken heeft. (Let op: veel startups denken dat ze hun doelgroep al kennen voordat ze begonnen zijn. Zo werkt het niet.). Vervolgens worden de advertentieteksten wederom aangepast en verschijnen ze ook in papieren media. Na een paar maanden zijn de optimale prijzen en leveringsvoorwaarden vastgesteld en is het verkoopproces geoptimaliseerd. Duidelijk wordt of er voldoende marge is om de uitlevering uit te besteden. Dat bepaalt de schaalbaarheid van het concept. Vooraf bepalen investeeerbaarheid Het punt hier is niet om te schetsen hoe een ondernemer het zichzelf zo makkelijk mogelijk maakt, maar dat het business model van een bedrijf al grotendeels bekend kan zijn (doelgroep, klantenbenadering, gemiddelde ordergrootte, ordervolume, inkoopprijs, marge en schaalbaarheid), zonder dat er een noemenswaardig bedrag geïnvesteerd is. Het enige wat nodig is, is een website met een aantal pagina’s tekst en beeld en een paar honderd euro voor Adwords. Ferriss noemt dit “micro testing”. In de vorige aflevering heb ik deze benadering een start-up simulator genoemd, die voldoende informatie moet opleveren over de investeerbaarheid. Vaak terugkerende vragen rond start-ups, die uiterst belangrijk zijn, zoals “Is er een markt?”, “Hoe bereiken we klanten?”, “Wat is de marge?” zijn al beantwoord voordat het eerste product is geleverd. Ook vragen die de investeerbaarheid bepalen, zoals “Is het schaalbaar en uitbesteedbaar?” en “Bij welke waardepropositie bereiken we de hoogste marge?” (noodzakelijke om het rendement te bepalen), kunnen via deze benadering al vooraf worden bepaald. Met andere woorden, het gebrek aan track record dat start-ups plaagt, is met deze benadering op te lossen. Het kip-en-ei-probleem waar veel start-ups mee zitten, kan worden opgelost. En dat is een enorme sprong vooruit.

Beste Norbert, Wij bespeuren enigszins onwetendheid bij kopers en verkopers over bedrijfsovernames. Dat varieert van het (op tijd) plannen van een koop- of verkoopstrategie, oog hebben voor potentiële opvolgers en overnamekandidaten en het huidige (overname-)financieringsklimaat. Hier ligt een taak voor de overheid op het gebied van informatievoorziening richting het midden- en kleinbedrijf, iets waar onderzoeker en bijzonder lector Bedrijfsoverdracht Lex van Teeffelen al jaren voor pleit. Daar komt bij dat het steeds lastiger wordt om de financiering van een bedrijfsovername rond te krijgen. Eind vorig jaar maakte Minister Henk Kamp van Economische Zaken bekend er niets voor te voelen om bedrijfsovernames in het midden- en kleinbedrijf verder te ondersteunen. ‘Het huidige beleid is gericht op het laten slagen van bedrijfsoverdrachten’, aldus Kamp. ‘De inzet van het beleid is om ondernemers bewust te maken van het belang van bedrijfsoverdracht en bedrijfsovername. Aanvullende faciliteiten voor bedrijfsovernames zijn niet nodig, gezien de ondersteuning die reeds geboden wordt via de Kamer van Koophandel.’ Wellicht heeft de MKB-overnamemarkt een extra duwtje in de rug nodig van onze overheid, want het aantal verkopende ondernemers stijgt de komende jaren. En het zou zonde zijn voor het midden- en kleinbedrijf en de Nederlandse economie als een groot deel van die bedrijven niet verkocht kan worden. Gelukkig heeft bedrijfsopvolging een grote prioriteit voor MKB-Nederland in 2013. ‘Een betere match tussen potentiële kopers en verkopers van een bedrijf loont’, aldus voorzitter Hans Biesheuvel. ‘Een prima vorm van opvolging is management buy in. Voormalig managers met een goede opleiding en ervaring bij grote bedrijven zijn in zijn ogen een aanwinst voor het midden- en kleinbedrijf.’

Een halve eeuw geleden introduceerde kunstenaar Andy Warhol zijn 15 minutes of fame, suggererend dat we allemaal ons moment in de spotlichten krijgen. Dankzij social media is dat inmiddels geëvolueerd tot een lifetime of fame, waarbij we desgewenst permanent de hoofdrol spelen in een zelf gecreëerde mediarealiteit. We figureren in onze eigen Youtube videos waar we onze eigen e-books promoten en onze eigen blogs, tweets en Facebookpagina's aanprijzen. We publiceren op fora. We reizen zelfs het land rond om onze boodschap te verkondigen aan ieder die een gewillig oor heeft. En verrek: er komen volgers! Het begin van wereldfaam en ongekende rijkdom. Passief inkomen, want we voorzien dat na een period of pain het fortuin vanzelf komt aanwaaien. Dat pikken we immers op uit motivational video's en inspirational books van talloze goeroes. Een 4HW is voor allen weggelegd. Er zijn vast mensen die daarin slagen. We kennen allemaal voorbeelden van ondernemers die een prachtig verhaal hebben, echt inspirerend zijn. En dat maakt de voorbeelden van ondernemers die alleen maar motivational bezig zijn des te schrijnender. Als Andy Warhol nog zou leven, zou hij de sekten van sukkels beschrijven. Gemeenschappen van goedgelovigen die bereid zijn hun geld te besteden aan periods of pain die slechts dienen om te ontdekken dat echte faam alleen weggelegd is voor degenen die werkelijk iets interessants doen. De economie van passief inkomen is namelijk heel simpel. Er zijn mensen die met minimale inspanning een enorm inkomen kunnen vergaren. Een goeie acteur of regisseur kan miljoenen verdienen met een enkele film. Een bijzondere zanger kan fortuin vergaren met muziek die een grote fanschare bindt. Een getalenteerd auteur kan binnenlopen op een sprookje. Uitvinders zijn ook zo'n slag. Simpelweg omdat hen dat succes gegund wordt door heel veel mensen die een deel van hun actieve inkomen (geld naar werk) besteden aan de vruchten van die getalenteerden. Ik betaal graag een paar euro voor een goed boek, een interessante film of muziek die me de kriebels geeft. En er zijn blijkbaar ook massa's mensen die hun geld besteden op business bootcamps waar ze zich spiegelen aan de overtuigende goeroes die rijkdom voor allen prediken. Die massa is wel interessant, ook voor een student psychologie op weg naar de top. De wet van behoud van energie en massa dicteert immers dat je veel actieve inkomens nodig hebt om enkele passieve fortuinen te financieren. Een prince heeft veel paupers nodig, een koningin veel werkmieren. Als je geen werkmier wil zijn die andermans passief inkomen voedt, zal je dus zelf een bijzonder talent moeten ontwikkelen om in aanmerking te komen voor de faam en het fortuin die vanuit de massa opwelt. Wat is jouw talent?

Groothandels willen dat je staat ingeschreven, en dat is ook voorwaarde van de gemeente. Als ik begin moet ik ook echt beginnen. Daarnaast is er vaak een minimum dat je moet bestellen. Sommige dingen moeten geïmporteerd worden, en dat is voordeliger indien je meer besteld. Voorbeeld van een groothandel is minimum eerste aanschaf van 180 dollar plus verzendkosten en belastingen. Afhankelijk van de koers 150-200 euro. Nederlandse groothandels is het doorgaans een minimum van 10 producten voor een korting. Om een redelijk product in elkaar te zetten voor een redelijke prijs moet ik bij meerdere groothandels kopen. Als ik dingen particulier inkoop, zal de klant al snel aan de € 75,- tot 100,- komen voor een mooi object wil ik er ook nog wat aan verdienen. En ik geloof niet dat klanten dat ervoor zullen betalen. Via groothandels kan ik de prijs kan halveren, wat realistischer word om ook iets te kunnen verkopen. Het minimale komt dan op ongeveer € 500,-. Het punt van de bijstand is, dat je weinig tot geen geld overhoud. Ik spaar € 20,- per maand, maar in feite spaar ik voor de periodieke rekeningen en voor de boodschappen aan het eind van de maand. Momenteel staat er € 20,- op de spaarrekening. Bijstand is puur om je van je minimale levensonderhoud te voorzien. Ik noemde ook winst betreft de bijstand. Voor promotie betaal ik vrijwel nix, en google ads tegoed word verkregen bij opening van een zakelijke rekening. Geldvoorelkaar heeft plaatsingskosten van € 249,-. Kickstarter is voor tijdelijke projecten met een duidelijke finish. A project is something with a clear end, like making an album, a film, or a new game. A project will eventually be completed, and something will be produced as a result. Van Mindhunter kreeg ik het volgende: Bedankt voor uw financieringsaanvraag. Wij hebben deze beoordeeld. Helaas verwachten we niet via onze netwerken van betekenis te kunnen zijn voor u. Dit is geen oordeel over de haalbaarheid van uw plannen, maar een inschatting van de interesse uit onze netwerken van financiers en investeerders. Desalniettemin natuurlijk veel succes toegewenst met het realiseren van uw plannen. Share2start gaf ook reactie: Bedankt voor het aanmaken van een project. Wij richten ons met Share2start op duurzame en innovatieve ondernemingen. Na het lezen van je project vinden we dat CreaParadijs niet helemaal past op ons platform. We kijken dan met name naar duurzaamheid en schaalbaarheid van een project. Ik kwam bij die site na veel gezoek. Dat had ik idd misschien beter uitgebreider kunnen doen. Door enthousiasme van diverse mensen uit mijn omgeving heb ik dit project aangemaakt, maar dat waren blijkbaar losse lippen want die hoor ik niet meer en had er dus ook meer van verwacht. De kosten voor een zakelijke rekening is het eerste jaar gratis, het 2e jaar rond de € 100,-. De inkoop van producten, kan ik bij verkoop bijna verdubbelen. Via facebook krijg ik al veel leuke reacties en aanmoedigingen. Probleem betreft de sociale dienst is er niet als ik "gewoon" als bedrijf aan de slag kan. Ik heb toestemming om een bedrijf te beginnen, waarbij de netto winst (na aflossing en nieuwe inkoop) van mijn uitkering word getrokken zolang dit nog niet voldoende is. Zodra er geld beschikbaar is, ga ik met hun aan de tafel om alles op papier te zetten hoe we dat met de winst en uitkering gaan regelen. Dat is dus al zo goed als geregeld. Arbeidsongeschiktheidsuitkering werd afgeschaft. Wajong ben ik 2x voor afgewezen doordat ik vroeger niet wilde opgeven en bleef proberen. Waardoor ik op papier teveel heb gewerkt. Ze kijken naar mijn eerste werkgever, daar werkte ik 4 dagen per week, elke week een andere dag vrij. Door ziekte is die dag steeds verplaatst en heb vrije uren ingeleverd door ik vaak later moest beginnen of eerder weg moest. Met voordeel van de twijfel kreeg ik een 2e contract, wat dus geen succes was. Daarnaast had ik vaak pijn, maar kon het niet aantonen, en werd dus ook niet serieus genomen. Wat ik wel kon aantonen werd niet als ernstig genoeg gevonden. Wat dat betreft kun je beter een gebroken been hebben of in een rolstoel zitten. De laatste jaren heb ik meerdere antwoorden en diagnoses gekregen. Maar door mijn doorzettingsvermogen en wilskracht vanaf vroeger val ik buiten alle regelingen. Dat terzijde, wil ik zelf werken voor mijn geld, ik vind het vreselijk dat ik afhankelijk ben van de bijstand en alle regels die daaraan vastzitten. Een daarvan is dat mijn relatie veelal beperkt is tot de weekenden, omdat ze het anders kunnen zien als samenwonen en ik anders gekort word op de uitkering en nu al amper rond kan komen en hij zelf ook zijn kosten heeft. Daarbij vind ik het absurd dat ze mij zouden verplichten afhankelijk te zijn van een man, ook al zou hij genoeg verdienen, wil zelf inkomen maken. En iets overhouden aan het einde van de maand zou ook wel leuk zijn. Behandelingen, hobbies, dromen, alles kost geld. Dit is geen situatie waar je in wilt zitten.

Hi, Ik ben sinds kort bezig met 2 andere vrienden met het oprichten van een t-shirt lijn (voorlopig alleen voor mannen) en we zijn opzoek naar een goede fabrikant die viscose of een blend daarvan aanbiedt. We hebben ons aangemeld op www.alibaba.com en hebben ook heel vaak rond gegoogled, maar omen niet echt ver. We hebben wel gehoord dat fabrikanten in landen als China, india en Indonesie dit wel aanbieden, maar sinds wij studenten zijn kunnen we zulke reisjes (nog) niet financieren. weet iemand nog een andere manier om in aanraking te komen met zulke fabrikanten? Thank you! ps: Het is belangerijk dat we niet duur uit komen per shirt.

Nederlanders zien crowdfunding als middel om samen initiatieven mogelijk te make Korte samenvatting: Nederlanders zien crowdfunding vooral als middel om samen initiatieven mogelijk te maken. Dat is de belangrijkste conclusie van het Nationaal Crowdfunding Onderzoek 2013, dat vandaag in Utrecht gepresenteerd wordt en wordt aangeboden aan de directeur bedrijven Rabobank Nederland, Paul Dirken. Het Nationaal Crowdfunding Onderzoek geeft inzicht in de perceptie en motivatie van donateurs en investeerders die via crowdfunding een bijdrage hebben geleverd. De afgelopen jaren is crowdfunding sterk gegroeid en de verwachting is dat dit de komende jaren door zal zetten. Crowdfunding wordt daarmee een welkome aanvulling op huidige bronnen van financiering voor zowel projecten als ondernemingen. Het sociale karakter is kenmerkend voor crowdfunding blijkt uit dit onderzoek. Donateurs en investeerders blijven graag op de hoogte en willen betrokken worden bij een project of onderneming. Een opvallende uitkomst van het onderzoek is dat traditionele media als kranten en TV bijna geen rol spelen bij het werven van donateurs of investeerders. Hoewel het voor veel aandacht zorgt, blijkt dat slechts een paar procent van de donateurs en investeerders daadwerkelijk via deze kanalen werden overgehaald om deel te nemen aan een crowdfunding project. Het meest effectief waren de persoonlijke contacten. Kickstarter, 1%CLUB, SellaBand, voordekunst en CrowdAboutNow zijn de crowdfunding platforms die op dit moment het meest bekend zijn bij het Nederlandse publiek. Opvallend is dat Kickstarter (het bekendste platform) geen Nederlands, maar een Amerikaans platform is voor creatieve projecten. Het Nationaal Crowdfunding Onderzoek is een initiatief van Peter van den Akker, Ronald Kleverlaan, Gijsbert Koren en Koen van Vliet. Zij zijn al vele jaren actief in de crowdfunding sector en hebben een gezamenlijke passie om crowdfunding verder te laten groeien als methode om projecten en ondernemingen te realiseren. De initiatiefnemers begeleiden al meerdere jaren crowdfunding projecten en platforms, doen onderzoek binnen de crowdfunding sector, geven workshops en hebben op tientallen nationale en internationale congressen gesproken. Het volledige rapport is te downloaden via http://www.crowdfundingonderzoek.nl. Daar zijn ook alle onderzoeksgegevens van het onderzoek te downloaden die andere onderzoekers kunnen gebruiken voor eigen onderzoek. Deze gegevens zijn via een Creative Commons licentie vrij te gebruiken. Waarom vind je dit interessant of wil je dit delen?: Het wordt steeds lastiger voor ondernemers om op een traditionele manier hun financiering rond te krijgen. Gelukkig zijn er verschillende alternatieve manier van financiering in opkomst en zijn ondernemers steeds meer in staat om vanuit hun eigen netwerk financiering op te halen. één van de mogelijkheden hiervoor is crowdfunding. Er wordt steeds populairder, maar er was tot nu toe nog niet goed onderzocht waarom consumenten nu wel of niet meedoen aan crowdfunding projecten. In dit onderzoek hebben we aan 1277 personen dit gevraagd. Het rapport en de dataset zijn vrij beschikbaar (onder Creative Commons licentie) voor iedereen om eigen analyses te trekken op de ruwe data.

Hallo Jamie, Ik heb 200k nodig, de inkomsten liggen tussen de 25-30k per maand stabiel. Dit is al 3 jaren al zo, en wij hebben ook plannen achter deze website indien we dit overnemen, om de inkomsten nog hoger te laten uitkomen. Deze website heeft ook meer als 3.000.000 gergigestreerderot members. Dus een grote member database, normale prijs voor een gerigestreerde member kost al zo rond de 0,50cent. Deze website is ook uniek en zelf gebouwd met een grote team, en heeft meer als een jaar geduurt dit zover te ontwikkelen. Alleen de verkoop van deze code, en website, kost al meer dan de financiering. Mischien is het ook een goed idee om opzoek te gaan naar investeerders zonder bank? Met vriendelijke groeten,

Heb net een Horeca financiering bij een bank rond gekregen. Ik denk niet dat Crowdfunding de oplossing is (maar dat is mijn mening) reden : 1 duurt te lang 2 Horeca zonder USP is moeilijk uit te leggen 3 voor dit soort bedragen niet zo geschikt Er zijn al een aantal opmerking geweest wanneer een bank wil financieren. Daarbij kijkt men zeker naar de ondernemer. Naast solvabiliteit (wat bied je als onderpand) speelt ook liquiditeit (lees wat breng je zelf in) een rol. Indien je zelf niets hebt kun je lenen in je naaste kring. Als deze lening als achtergestelde lening wordt ingebracht kan de fiatteur (dit is niet je accountmanager) hier ook weer een vinkje neerzetten. Let op de Bank gaat ook kijken wat je privé nodig hebt. Indien deze lasten te hoog zijn door een te hoge hypotheek is dit ook nadelig. Tevens moet uit je BP blijken dat er voldoende cashflow is. Tegen welke condities kun je lenen bij leveranciers? Mijn vermoeden is dat de bier prijzen onder druk komen te staan. (wat kost bier in de supermarkt en wat betaald de horeca voor een vat bij de gevestigde brouwerijen tov de nieuwkomers) Last bust not least voor 100 K koop je nu heel veel. Goodwill is moeilijk te financieren en inventarissen koop je momenteel voor niets. Mijn aanname is dat je teveel betaald. PS Indien j wilt wil ik je wel bij praten.

Beste heer, mevrouw, Een "simpele" vraag: Concreet: Mijn broer en ik zijn bezig met de financiering van een bedrijfspand in prive. Dit wordt uiteindelijk verhuurd. Is een BOX3 investering. Nu wil de bank misschien wel overgaan tot financiering aan mijn broer en niet aan mij daar ik een eigen onderneming heb en ik met de cijfers over de brug moet komen. Deze weg wil ik niet ingaan daar ik daar mijn redenen voor heb. Dus: mijn broer krijgt de financiering rond zonder mij. Maar! Ik wil wel meedoen. Hoe moet ik dat dan daarna gaan regelen? Ik zit te denken aan het oprichten van een VOF. Mijn broer brengt het bedrijfspand in en ik de werkzaamheden. Samen voor 50% - 50% eigenaar van de VOF. Het pand wordt in de toekomst verhuurd en er komen dus inkomsten binnen. Deze inkomsten zijn voor ons allebei gelijk (dus op basis van 50% - 50%). Hoe moet dan uiteindelijk de aangifte gedaan worden? Mijn broer heeft 100% financiering op het pand dus je zou verwachten dat hij 100% schuld heeft in BOX3. Daar tegenover staat dat hij op papier 100% eigenaar is van het pand (dus zonder mij) en dat hij dus ook de huurinkomsten geniet. Of is de aangifte anders omdat er een VOF opgericht is waar een verdeling in gemaakt is op basis van 50% - 50%? En... als mijn broer nu komt te overlijden? Kan er dan iets in de VOF geregeld zijn dat het pand (en dus ook de schulden en de inkomsten) voor mijn rekening (en risico) komt? Of moet er een separaat testament gemaakt worden? En... als in de toekomst het pand wordt verkocht (en er winst over blijft): komt dat dan op zijn rekening te staan en word ik geconfronteerd met schenkingsbelasting of kan dat ook in een VOF reeds geregeld zijn? Is er nog iemand die mijn vraagsteling begrijpt en er wellicht ook op kan antwoorden? Hoe moeten wij dit nu samen gaan aanpakken?

Wat bedoel je met nijpend, moet je dan opdrachten laten lopen en loop je alleen wat winst mis ? Wat is korte termijn ? Op korte termijn iets bij een bank rond krijgen is momenteel er niet echt vaak bij (er zijn natuurlijk uitzonderingen) Wat gebeurd er trouwens als je het niet voor elkaar krijgt, heb je dan een probleem of is het dan jammer dat je projecten moet laten lopen ? Het is toch niet zo erg dat je je lening kwijt raakt a.g.v. aflossingen, dan eigen vermogen op. Je positie om t.z.t. weer wat te lenen is dan verbeterd. Aflossingen zijn trouwens wel lasten maar geen kosten. Als ik je berichten zo lees heb ik de indruk dat gezien de omvang van de projecten, je met 1 klant die zijn betalingsverplichting om wat voor reden dan ook niet meer kan voldoen al een groot probleem. Risico voor jou betekent risico voor de verstrekker van een financering en zal het lastiger zijn deze te realiseren. Maar weegt het mislopen van een deel van je klanten op tegen het risico wat je loopt. Je hebt geld nodig voor een groeistuip, dus de opdrachten liggen kennelijk voor het oprapen. Dan moet het toch ook mogelijk zijn het risico wat te beperken door een iets grotere aanbetaling te verlangen. Opdrachten die ik nu binnenhaal ben ik er vanuit gegaan om de financiering rond te krijgen. en zonder die financiering krijg ik de interresante projecten niet binnen. 10 zonnepanelen bij de buurman om de hoek kan bijna iedere installateur. De grote projecten waar meer kennis bij komt, vanaf 100 panelen, daar begint mijn specialisme, doordat ik de materieel ervoor heb om dit snel en vakkundig te plaatsen. daar kan ik ook het hele land voor doorgaan. en voor dit soort opdrachten heb ik de financiering echt nodig.

Ik snap die zin niet helemaal. Heb je die opdrachten nu wel of niet binnen ? Financiering heb je nog niet binnen geef je aan. Wil je nu opdrachten aannemen zonder de financiering rond te hebben ? Wie zegt dat dat op langere termijn zo blijft. Volgens mij zijn banken niet zo scheutig met het financieren van woningen van een ondernemer die net 1.5 jaar bezig is. Ik denk dat het niet eenvoudig zal zijn, maar daar kom je alleen maar achter door er werk van te maken.

Allen, Ik ben in 2007 samen met een zakelijke partner een bedrijf begonnen die in 2009 failliet is gegaan. We hebben beiden destijds een borgtocht ondertekend bij de Rabo om de financiering rond te krijgen. de totale borgtocht bedroeg 150.000,- die de bank heeft verdeeld over ons beiden, ieder 75.000,-. Voor zover ik weet heeft heeft mijn partner zijn deel ingelost. Zelf heb ik een betalingsregeling getroffen met de bank die ik graag na wil komen, ze hebben destijds namelijk immers ook het vertrouwen gehad in ons om het geld te lenen. Nu 3 jaar verder heb ik circa de helft afgelost van mijn openstaande deel. De financiele druk om de aflossingsverplichting na te komen zorg echter voor een enorme druk op mij priveleven, wat o.a. een van de redenen is dat we uit elkaar zijn. Dit verloopt allemaal vrij netjes (omgangsregeling, alimentatie etc..) op 1 punt na. Mijn (ex levens)partner wil nu de Borgtocht aanvechten omdat ze van mening is dat deze nietig is. We hadden bij het afsluiten van de Borgtocht een samenlevingsovereenkomst, op basis waarvan ze de Borgtocht voor gezien had moeten tekenen. Bij het aangaan van de borgtocht was ik hier niet van op de hoogte, de partner van mijn zakenpartner heeft wel voor "gezien" getekend maar die zijn getrouwd vandaar dat ik er vanuit ging dat mijn partner niet hoefde te tekenen (is ook niet gemeld door de bank) Ik heb de volgende vragen waar ik graag advies over hoor: 1) klopt de aanname vn mijn partner dat ze voor "gezien" had moeten tekenen? 2) Ik ben best tevreden met mijn aflossingsafspraken kan ze dit aanvechten ook als ik dat niet wil (ben immers bang dat als ze dit aanvecht de relatie met de bank onder druk komt te staan en ze de betalingsregeling intrekken) 3) stel dat ze gelijk heeft en de borgtocht is nietig omdat ze niet heeft meegetekend, kan mijn zakenpartner dan worden aangesproken voor het deel dat openblijft staan? Graag ik jullie mening/advies

Hallo! Een mogelijk wat vreemde eend in de bijt qua onderwerp/aanleiding, maar mijn hoofdvraag is gerelateerd aan ondernemen haha. Situatie: Mijn partner en ik wonen samen. We zijn niet getrouwd en hebben geen samenlevingscontract en zijn derhalve ook nog geen toeslagpartners. Het huurhuis waarin we nu zitten is okee, maar door huurverhogingen over de jaren is de huur intussen echt fors hoger dan de maandlasten die we zouden hebben met een hypotheek en dan zullen we ook nog eens een groter huis hebben! Dan zou je dus gek zijn om te blijven zitten in dat kleinere huurhuis waar het geld eigenlijk wegbloedt. Kortom: kopen it is. Nu doet de volgende situatie zich voor: Het huis samen kopen met onze salarissen is qua onkosten geen enkel probleem, alleen mijn salaris mag helaas nog niet meetellen voor een hypotheek. (Ex-ondernemer en het 2019 jaar waar ze dan naar willen gaan kijken was belabberd door ziekte en andere situaties...) Wel zou mijn schuld bij de DUO uiteraard meetellen die ik heb opgebouwd door ziektes en daardoor vrij fors is. (Er wordt voorzichtig positief gereageerd op gedeeltelijk kwijtschelding, maar veel red tape en bureaucratie.) Mijn partner verdient echter dusdanig voldoende dat de financiering ook enkel op haar salaris te krijgen is. Ironisch is het ergens wel, want zij mag wel het huis alleen kopen; maar als we het samen willen kopen zou het opeens niet kunnen omdat ze niet naar mijn salaris van dit jaar willen kijken. Toch willen we wel graag samen het huis bezitten, mede omdat er een kinderwens is en je dan de boel goed geregeld wil hebben. Stel zij komt te overlijden dan wil je niet in de shit komen. Ook gaan we trouwen óf tenminste een geregistreerd partnerschap aan, dat willen we dan het liefst doen zodra er een kindje op komst is. Maar gezien dit predicament is de situatie dus dat het huis eigenlijk eerst door haar gekocht moet worden en enkel haar bezit is en daarna pas overgaat op een gezamenlijk bezit. Daar komt het stukje ondernemen door de bocht: het idee is dus dat zij de hypotheek enkel aanvraagt op haar naam en het huis op eigen titel koopt, maar als we gaan trouwen/partnerschap willen we dat vervolgens doen in volledige gemeenschap van goederen waardoor het huis toch 50/50 eigendom wordt van ons beiden. Dan is de financiering rond, kunnen we het huis kopen, hebben we lagere maandlasten dan nu (zelfs met de extra verzekeringen en belastingen) en hebben we toch samen het huis in bezit. Win-win. Maar nu komt het: zij heeft ook een onderneming naast haar vaste baan, met een gezonde waarde. Die heeft ze altijd zelf gerund en daarvan vinden we eigenlijk dat dát 100% haar eigendom zou moeten blijven. Nu vroegen wij ons af of dat mogelijk is in volledige gemeenschap van goederen? De rechtsvorm is op dit moment ZZP, maar zou bijvoorbeeld probleemloos omgezet kunnen worden naar een BV. Is dat mogelijk, of zou ik dan op de een of andere manier toch mede-eigenaar worden van die BV of een aandeel of iets dergelijks? Het zou geen ramp zijn hoor, maar als we dat kunnen voorkomen heeft dat de voorkeur. Het huis kopen we linksom of rechtsom eigenlijk gewoon samen, maar dat bedrijf vind ik niet dat ik enig recht op heb en zou wat mij betreft buiten de gemeenschap van goederen/boedelmenging moeten vallen. Kan dat...? Misschien is dit meer een vraag voor een notaris, maar gezien hier vast ondernemers rondlopen die zijn getrouwd of dit eerder hebben gezien - toch hier de vraag. Alvast bedankt!

Zoals half Nederland zijn ook wij op zoek naar een ander huis. Nu kunnen we een huis kopen van rond de € 750.000 dat deels (± 1/3) een bedrijfsbestemming heeft. De rest is 'wonen'. Nu ben ik ZZP'er en zou daar dus mogen wonen van de gemeente, mits ik daar ook zakelijke activiteiten ontplooi. Ik voer mijn echte werkzaamheden weliswaar grotendeels bij klanten uit, maar moet thuis ook veel achter de laptop kruipen hiervoor. Zou dit voldoende zijn voor de gemeente om te voldoen aan de eisen? Waar moet ik op letten als ik dit huis ga kopen? Ik dacht begrepen te hebben dat ik bij aankoop over het bedrijfsbestemmings-gedeelte 8% overdrachtsbelasting moet betalen. Over het woongedeelte 2%. Heb ik het goed begrepen? Het huis is in 2012 gebouwd, dus volgens mij heb ik dan met BTW niets meer te maken. Is dit correct? Mijn bedrijf heeft de laatste 3 jaar door ziekte en Corona weinig omzet gedraaid en dat zal ook nog wel blijven in 2022 en 2023. Hoe moet ik dit 1/3 deel bedrijfswoning in mijn boekhouding verwerken? Zijn er aftrekposten of moet ik juist extra belasting betalen? Alle andere tips en aan- en opmerkingen meer dan welkom! We betalen dit huis uit eigen middelen, dus geen financiering nodig.